Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Strumiłło (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Kantecka Sędzia WSA Ryszard Maliszewski po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wyłączenie sędziów i referendarzy sądowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r., Nr "[...]" w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2011 r. postanawia: I. oddalić wniosek o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie W. C. oraz W. P. i referendarzy sądowych A. A.i M. K. II. umorzyć postępowanie o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie T. P. i A. B.
R. K.w piśmie z 4 kwietnia 2016 r. zawarł wniosek o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie: W. C., W. P., T.P. oraz A.B. i referendarzy sądowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie: A. A. i M. K.Zdaniem skarżącego wyśnione osoby "działały w obronie" pracowników SKO i Gminy.
Sędziowie WSA W.C. i W.P. oraz referendarze sądowi A. A. i M. K. złożyli do akt sprawy oświadczenia, w którym wskazali, że między nimi a żadną ze stron postępowania nie zachodzi okoliczność z art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a.", tj. tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w rozpoznaniu sprawy. Ponadto oświadczyli, że w sprawie nie zachodzi żaden z powodów wyłączenia z mocy ustawy, o których mowa w art. 18 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Instytucję wyłączenia sędziego regulują unormowania art. 18 - 24 p.p.s.a. Przyczyny wyłączenia sędziego z mocy ustawy zostały enumeratywnie wymienione w art. 18 p.p.s.a. Stosownie zaś do treści art. 19 p.p.s.a., niezależnie od sytuacji, w których sędzia wyłączony jest z mocy samej ustawy, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Strona, wnosząc o wyłączenie sędziego, obowiązana jest uprawdopodobnić przyczynę wyłączenia (art. 20 § 1 p.p.s.a.). Przepisy o wyłączeniu sędziego stosuje się odpowiednio do wyłączenia referendarza sądowego (art. 24 § 1 p.p.s.a.).
W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie musi być realna, a nie jedynie potencjalna. Nie jest zatem wystarczająca sama podejrzliwość strony bądź utrata przez nią zaufania co do obiektywizmu sędziego. W świetle powyższego bez znaczenia pozostaje subiektywne przekonanie strony o braku bezstronności sędziego wyznaczonego do rozpoznawania jej sprawy, lecz konieczne jest wskazanie poważnych powodów, które obiektywnie spowodowały utratę zaufania strony (vide: postanowienie NSA z dnia 15 września 2008 r., sygn. akt II FZ 397/08, Lex nr 493907).
Podnieść również należy, że przepisem art. 22 § 2 p.p.s.a. ustawodawca nałożył na sędziego, którego dotyczy wniosek o wyłączenie, obowiązek złożenia wyjaśnienia. W sytuacji natomiast, gdy prawdziwość złożonego przez sędziego oświadczenia, iż nie zachodzą żadne z okoliczności określonych w art. 18 i art. 19 p.p.s.a., nie budzi żadnych wątpliwości, wniosek o jego wyłączenie nie zasługuje na uwzględnienie (por. postanowienie NSA z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. akt I OZ 864/10, opubl.: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Tytułem uzupełnienia wskazać należy, że skład rozpoznający przedmiotowy wniosek nie stwierdził również istnienia pozostałych przesłanek ustawowych uzasadniających wyłączenie sędziów (art. 18 § 1 pkt 1 - 7 p.p.s.a.). Analiza przepisu art. 18 § 1 p.p.s.a. wskazuje zaś jednoznacznie, że zawarte w nim wyliczenie jest wyczerpujące, a zatem wymienione w tym uregulowaniu przyczyny wyłączenia sędziego nie powinny być interpretowane rozszerzająco. Podkreślić należy, że sędziowie WSA W. C. i W. P. oraz referendarze sądowi A.A. i M. K. złożyli do akt sprawy oświadczenia, o których mowa w art. 22 p.p.s.a. Skarżący zaś nie wskazał na żadne okoliczności, czy też dowody, mogące uprawdopodobnić formułowany we wniosku zarzuty, które nie mogły podważyć wiarygodności złożonych w niniejszej sprawie oświadczeń i stanowić podstawę do uwzględnienia wniosku o wyłączenie.