Instytucja wyłączenia sędziów nie ma służyć umożliwieniu stronie wybierania składów sędziowskich według jej subiektywnego odczucia, a zapobiegać wszelkim sytuacjom, w których powstałaby wątpliwość co do bezstronności sędziego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 września 2008 r., sygn. akt I OZ 665/08, opubl. w SIP Lex pod nr 440113). Zauważyć też należy, iż usuwaniu wadliwości rozstrzygnięcia służą środki zaskarżenia zagwarantowane w ustawie.
Art. 19 p.p.s.a nie może przy tym służyć do utrudniania działalności sądów. Wątpliwości co do bezstronności sędziego muszą mieć charakter realny, a nie tylko potencjalny. Nie mogą one zatem wynikać tylko z subiektywnego przekonania strony, ale z istnienia ważnych powodów, które obiektywnie potwierdzają istnienie okoliczności, wskazanych w powołanym przepisie. Podkreślić należy, że wbrew twierdzeniom pełnomocnika strony skarżącej, to nie sędzia sprawozdawca wydaje wyrok, a sąd administracyjny w składzie trzyosobowym. Nie zachodzą podstawy do przypuszczenia, że jakiejkolwiek nowe argumenty nie będą w stanie wpłynąć na odmienną ocenę stanu prawnego i faktycznego od prezentowanej w sprawie I SA/Ol 411/09 w sytuacji, gdy dla pozostałych członków składu orzekającego w sprawie niniejszej, występujące w sprawie zagadnienia będą "nowe". Zauważyć przy tym należy, że przedmiotem zaskarżenia jest kwestia odmowy wszczęcia postępowania a więc wyłącznie proceduralna.
Konstytucyjną wartością jest niezawisłość każdego sędziego, zaś cechą sądu możliwość i konieczność zmiany interpretacji przepisów w sytuacji, gdy dotychczasowa okaże się nietrafna.
Jak już wyżej stwierdzono, sędzia Włodzimierz Kędzierski nie orzekał co do zgodności z prawem decyzji o wymiarze podatku. Podejrzenie o stronniczość z uwagi na to, iż odrzucił skargę Spółki na bezczynność organu ze względu na nieopłacenie przez nią wpisu sądowego jest zupełnie nieuprawnione.
Na podstawie przytoczonych faktów i okoliczności Sąd stwierdził, że w sprawie brak jest istnienia stosunków osobistych pomiędzy sędziami, a stroną, które mogłyby rodzić wątpliwości co do bezstronności sędziów, jak też brak jest innych okoliczności mogących budzić wątpliwości co do bezstronności sędziów.
Z przedstawionych względów, na podstawie art. 22 § 1 i 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.