Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod (spr.) Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie : Włodzimierza Kędzierskiego i Tadeusza Piskozuba w sprawie o sygn. akt I SA/Ol 255/10 ze skargi "A" Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty z tytułu podatku akcyzowego postanawia: oddalić wniosek.
W piśmie procesowym z dnia 2 czerwca 2010r. skarżąca "A" Sp. z o.o., działająca przez pełnomocnika - doradcę podatkowego W.K. wniosła o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie : Włodzimierza Kędzierskiego i Tadeusza Piskozuba - na podstawie art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Uzasadniając żądanie podała, że :
1. Sędzia Tadeusz Piskozub, jako sędzia sprawozdawca wydał 10 września 2009r. niekorzystny dla Spółki wyrok (sygn. akt I SA/Ol 411/09), dotyczący sporu analogicznego, jak w niniejszej sprawie tj. opodatkowania akcyzą olejów smarowych i sprzeczności polskich przepisów akcyzowych z regulacjami Unii Europejskiej.
Istnieje więc ryzyko, iż ze względu na taki sam zakres skargi, bez względu na przedstawienie nowych argumentów, wyrok będzie niekorzystny dla Spółki.
2. Sędzia Włodzimierz Kędzierski, jako przewodniczący sprawozdawca, wydał 21 stycznia 2009r. postanowienie (sygn. akt I SAB/Ol 5/08), w którym odrzucił skargę Spółki na bezczynność Naczelnika Urzędu Celnego w postępowaniu dotyczącym także opodatkowania akcyzą olejów smarowych. W ocenie Spółki powoduje to także, że sędzia w niniejszej sprawie będzie stronniczy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Instytucja wyłączenia sędziego stanowi jedną z ważnych procesowych gwarancji realizacji Konstytucyjnego standardu prawa do sądu.
Podstawy wyłączenia sędziego (sędziów) z mocy samej ustawy określone zostały w art. 18 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a. Uzasadnienie wniosku o wyłączenie sędziów Tadeusza Piskozuba i W. K. nie mieści się w treści powołanego przepisu ustawy.
W szczególności, w ocenie Sądu, nie można przyjąć, że wystąpiła przesłanka wymieniona w art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a. Zgodnie z treścią powołanego przepisu "sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach dotyczących skargi na decyzję lub postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie".
Zdaniem Sądu przepis ten nie może mieć zastosowania w odniesieniu do ewentualnego wyłączenia sędziego Piskozuba. Nie występuje bowiem tożsamość sprawy podatkowej wyznaczonej przez : numer decyzji, podmiot, przedmiot i okres rozliczeniowy w konkretnym podatku, będącej przedmiotem oceny w postępowaniu sądowym zakończonym wyrokiem z dnia 10 września 2009r. sygn. akt I SA/Ol 411/09 ze sprawa niniejszą. Istnieje różnica między pojęciem "tej samej sprawy" a pojęciem "takiej samej sprawy". Niewątpliwie, wobec rozstrzygania przez organy podatkowe o wysokości zobowiązań za kolejne okresy rozliczeniowe, w postępowaniu sądowym występuje szereg spraw o zbliżonym bądź analogicznym stanie faktycznym i prawnym. Nie oznacza to, iż sędzia, który orzekał w sprawie ze skargi strony na decyzję dotyczącą wymiaru podatku akcyzowego za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2006r. nie może brać udziału w rozstrzygnięciu o zgodności z prawem decyzji o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego.