Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Kwiatek po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia A. N. na postanowienie referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 maja 2014 r. w sprawie ze skargi A. N. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 31 października 2013r. odmówił A. N. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Od tego rozstrzygnięcia skarżąca wniosła zażalenie, które Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 23 stycznia 2014r. sygn. akt I GZ 1/14 oddalił.
Następnie w odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi skarżąca ponownie wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Rozpoznając wniosek skarżącej referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie postanowieniem z dnia 8 maja 2014r. odmówił zmiany prawomocnego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 31 października 2013r. odmawiającego skarżącej przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie. Odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczono skarżącej wraz z pouczeniem o dopuszczalności, terminie oraz sposobie wniesienia sprzeciwu do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
W terminie do wniesienia sprzeciwu, skarżąca złożyła pismo procesowe zatytułowane "zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 maja 2014r.", skierowane do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Zażalenie jako niedopuszczalne należało odrzucić.
Zgodnie z art. 258 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), - "ppsa", czynności w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy mogą wykonywać referendarze sądowi. Do tego zakresu należą także postanowienia wydane w trybie art. 165 ppsa, zgodnie z którym postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne.
Zgodnie z art. 259 § 1 ppsa, od wymienionego postanowienia referendarza sądowego, służy stronie sprzeciw do wojewódzkiego sądu administracyjnego. O prawie do wniesienia sprzeciwu skarżąca została prawidłowo pouczona wraz z doręczeniem postanowienia z dnia 8 maja 2014r. Jednak analiza treści pisma skarżącej jednoznacznie wskazuje, że stanowi ono zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a nie sprzeciw do wojewódzkiego sądu administracyjnego, dlatego brak było podstaw do uznania, iż przedmiotowe zażalenie w istocie stanowi błędnie oznaczony sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego.
Z tego względu wniesiony w postaci zażalenia środek zaskarżenia jako niedopuszczalny podlegał odrzuceniu stosownie do art. 178 ppsa w zw. z art. 197 § 2 ppsa.