Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz po rozpoznaniu w dniu 25 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.E. J. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M.E.J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za kwiecień 2010r. postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Wnioskiem zawartym w skardze skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zwróciła się o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, określającej zobowiązanie w podatku akcyzowym za kwiecień 2010 r.
Uzasadniała, że wykonanie kwestionowanej decyzji pociągnie za sobą nieodwracalne skutki. Łączna kwota jej zaległości podatkowych z tytułu podatku akcyzowego przewyższa kwotę 700.000 zł. Prowadzone przez nią przedsiębiorstwo nie generuje natomiast wysokich przychodów. Również posiadany majątek nie jest w stanie pokryć należności podatkowych, wynikających z decyzji organu podatkowego, a ich ściągnięcie spowoduje zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej.
W uzupełnieniu wniosku motywowała, że w przeważającej części finansuje działalność gospodarczą z kredytu obrotowego z limitem - 280.000 zł, zabezpieczonego hipoteką kaucyjną na kwotę 476.000 zł na rzecz banku. Dlatego wszczęcie postępowania egzekucyjnego, połączonego z zajęciem rachunków bankowych doprowadzi do wypowiedzenia umowy kredytowej, a w konsekwencji do braku środków na finansowanie działalności i do zaprzestania jej prowadzenia. Nadto nieruchomość jest jedynym istotnym składnikiem majątku trwałego firmy skarżącej. Prowadzona przez nią działalność gospodarcza wygenerowała w 2014 r. niewielki zysk, a w 2013 r. zamknęła się stratą w związku z wydatkami na modernizację. Ponadto, w ocenie skarżącej, za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji przemawia również pytanie prejudycjalne dotyczące spornej kwestii obowiązku złożenia zestawienia oświadczeń.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.), w skrócie p.p.s.a, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (...).
Zauważyć zatem trzeba, że w art. 61 § 3 p.p.s.a. przewidziano stosunkowo restrykcyjne przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nadając tej instytucji charakter wyjątkowy i uzależniając jej zastosowanie od wystąpienia okoliczności nadzwyczajnych.
W ocenie sądu, w niniejszej sprawie okoliczności takie nie zostały wykazane. W szczególności fakt finansowania prowadzonej działalności gospodarczej z kredytu obrotowego, nie stanowi o złej sytuacji finansowej strony. Korzystanie z takiego kredytu jest częstą praktyką w działalności gospodarczej, zapewniającą przedsiębiorcy płynność finansową, tj. umożliwiającą regulowanie bieżących zobowiązań przy okresowym braku środków.