Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r.
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi H. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r. p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie strona 1/2

W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi skarżący zwrócił się o zwolnienie go od kosztów sądowych. Ze złożonego formularza wniosku o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz nadesłanych oświadczeń wynika, że prowadzi on jednoosobowe gospodarstwo domowe, zamieszkując w domu jednorodzinnym o pow. 140 m2. Środki na utrzymanie skarżący czerpie z uprawy gospodarstwa rolnego o pow. 6,20 ha, które określił na kwotę [...]zł rocznie oraz dopłat do produkcji rolnej w wysokości [...] zł rocznie. Majątek jego składa się z podstawowych maszyn i narzędzi rolniczych. Jednocześnie odmówił przedłożenia: wyciągów z posiadanych rachunków bankowych oraz innych dokumentów źródłowych i oświadczeń wskazanych w wezwaniu referendarza sądowego z dnia 26 października 2015 r., powołując się na ustawę o ochronie danych osobowych.

Referendarz sądowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), określanej dalej jako p.p.s.a., zwolnienie od kosztów sądowych, o które ubiega się w rozpoznawanej sprawie skarżący może zostać przyznane osobie fizycznej, o ile wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zatem to na wnioskodawcy spoczywa ciężar dowodu w tym zakresie. Przez wskazany uszczerbek, należy zaś rozumieć dopiero takie zachwianie sytuacji materialnej i bytowej, które skutkowałoby brakiem możliwości zapewnienia sobie i najbliższym minimum warunków socjalnych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2005 r., sygn. akt: II FZ 137/05, niepubl.).

Oznacza to nic innego jak to, że przyznanie prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest stosowane tylko w przypadku osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia, bądź posiadają środki bardzo ograniczone, zaspokajające tylko podstawowe potrzeby życiowe. Jak się podkreśla w orzecznictwie instytucja prawa pomocy wprawdzie stanowi konstytucyjną gwarancję ochrony praw strony, to jednak ze względu na to, że jest wydatkowana ze środków Skarbu Państwa powinna być stosowana z dużą ostrożnością. Stanowi ona bowiem odstępstwo od konstytucyjnej zasady równego ponoszenia danin publicznych, dlatego powinna obejmować wyłącznie wyjątkowe sytuacje, tj. takie, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli (por. postanowienie NSA z dnia 10 stycznia 2005 r., FZ 478/04 niepubl.).

W ocenie referendarza sądowego sytuacja finansowa strony nie pozwala na przyjęcie, iż w sprawie zachodzą szczególne okoliczności pozwalające na skuteczne ubieganie się o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych.

Wysokość wpisu w niniejszej sprawie wynosi 100 zł, natomiast pozostałe ewentualne koszty sądowe jakie mogą wystąpić to: opłata kancelaryjna za odpis orzeczenia z uzasadnieniem - 100 zł, wpis od zażalenia - 100 zł, wpis od potencjalnej skargi kasacyjnej - 100 zł. Koszty sądowe są zatem wysokie, a poza wpisem od skargi są to koszty hipotetyczne, które jeśli nawet zaistnieją będą rozłożone w czasie.

Strona 1/2