Dnia 21 stycznia 2005 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2005 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości i łącznego zobowiązania pieniężnego za I półrocze 1995 r. podatku leśnego p o s t a n a w i a : - umorzyć postępowanie.
W dniu 30 czerwca 1995 roku W. L. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie podatku od nieruchomości i łącznego zobowiązania pieniężnego za I półrocze 1995 roku podatku leśnego.
Dnia 9 kwietnia 1996 roku Sąd powziął wiadomość o tym, że W. L. zmarł.
W związku z tym, postanowieniem z dnia 8 maja 1996 roku postępowanie w sprawie zostało zawieszone na podstawie art.97 § 1 pkt 1 kpa w związku z art.59 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. Nr 74, poz.368 z późn.zm./.
Z dniem 1 stycznia 2004 roku utraciła moc ustawa z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. Nr 74, poz.368 z późn. zm./ i przestały funkcjonować ośrodki zamiejscowe tego Sądu, a w ich miejsce powstały wojewódzkie sądy administracyjne, a to zgodnie z art.3, art.85 i art.106 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz.1271/. Stosownie przy tym do art.97 § 1 powołanej ustawy sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 roku i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sądem właściwym w niniejszej sprawie jest, zgodnie z art.13 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz.1270 z późn.zm./, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie.
Na wezwanie Sądu, pismem nadanym w dniu 28 grudnia 2004 roku /data wpływu do Sądu 30 grudnia 2004 roku - k.30/ syn zmarłego W. L. - H. L. wskazał, iż jedynymi spadkobiercami po W. L. są H. L.i i K. D. Również K. D. potwierdziła oświadczenie brata w piśmie z dnia 28 grudnia 2004 roku - (k.33), informując jednocześnie, iż nie zostało przeprowadzone postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym ojcu.
Wskazanie spadkobierców pozwoliło na podjęcie zawieszonego postępowania stosownie do art.128 § 1 pkt 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co było konieczne, gdyż w czasie, gdy postępowanie jest zawieszone sąd może podejmować jedynie czynności zmierzające do podjęcia postępowania lub wstrzymania wykonania aktu lub czynności /art.127 § 3 powołanej ustawy/.
Rozpoznając sprawę z udziałem spadkobierców skarżącego stwierdzić należało, że przedmiotowe postępowanie podlega umorzeniu.
Wskazać należy, iż przedmiotem zaskarżonej decyzji jest podatek od nieruchomości i ustalenie łącznego zobowiązania pieniężnego za I półrocze 1995 r. podatku leśnego, a więc za okres, gdy zasady powstania, wykonywania i wygasania zobowiązań podatkowych regulowała jeszcze ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. 1993 r., Nr 108, poz. 486 ze zm.). Z dniem 1 stycznia 1998 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa /Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze .zm./. Jej przepisy przewidują wprawdzie odpowiedzialność spadkobierców za zaległości podatkowe spadkodawców na określonych w kodeksie cywilnym zasadach odpowiedzialności za długi spadkowe i stanowią, że w razie śmierci strony w toku postępowania jest ono kontynuowane z udziałem jej spadkobierców /art.97 § 1, art.98 § 1, art.100 i nast./, jednakże z mocy art.332 tej ustawy do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w powołanej wyżej ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie Ordynacji podatkowej, stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.