Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w L. Ośrodek Zamiejscowy w Z. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej
Tezy

Interes prawny musi wynikać z konkretnego przepisu prawa, który odnosi się do uprawnień lub obowiązków danego podmiotu. Oznacza zatem istnienie związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżoną decyzją.

Jest on oparty na normach administracyjnego prawa materialnego, gdzie musi istnieć konkretna norma prawna, przewidująca w odniesieniu do konkretnego podmiotu i w określonym stanie faktycznym możliwość wydania określonej decyzji, czy też podjęcia określonej czynności.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Bolesława P. na decyzję Izby Skarbowej w L. Ośrodek Zamiejscowy w Z. z dnia 2 marca 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej postanawia - skargę odrzucić.

Uzasadnienie

Bolesław P. wniósł skargę na decyzję organu podatkowego odmawiającą stwierdzenia nadpłaty opłaty skarbowej od czynności nabycia samochodu marki Liaz (...). Z dołączonej do skargi zaskarżonej decyzji wynika, iż wydana ona została wobec Henryki P. zam. K. 32, która w dniu 11 października 2001 r. kupiła przedmiotowy samochód od Józefa P.

Stosownie do art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy kto ma w tym interes prawny, prokurator. Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób oraz organ wskazany w art. 33 ust. 3 tej ustawy.

Interes prawny musi wynikać z konkretnego przepisu prawa, który odnosi się do uprawnień lub obowiązków danego podmiotu. Oznacza zatem istnienie związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżoną decyzją.

Jest on oparty na normach administracyjnego prawa materialnego, gdzie musi istnieć konkretna norma prawna, przewidująca w odniesieniu do konkretnego podmiotu i w określonym stanie faktycznym możliwość wydania określonej decyzji, czy też podjęcia określonej czynności. Tak rozumianego interesu prawnego we wniesieniu skargi skarżący nie wykazuje.

Skoro Bolesław P. nie jest uprawniony do wniesienia skargi podlegała ona odrzuceniu, stosownie do art. 27 ust. 2 cyt. ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, co mając na uwadze orzeczono jak w postanowieniu.

Strona 1/1