Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Niezgoda po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. B. na pismo Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 29 grudnia 2016 r. B. B., dalej: "skarżący", za pośrednictwem Wójta Gminy W. złożył do Urzędu Wojewódzkiego skargę na Uchwałę Rady Gminy z dnia [...] czerwca 2015 r. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty. W skardze tej nie sformułował zarzutu naruszenia prawa ale twierdził, że opłaty zostały zawyżone, a wszystkich - niezależnie od wysokości ich dochodów - traktuje się jednakowo.
Pismem z dnia 13 stycznia 2017 r. Urząd Wojewódzki stwierdziwszy swoją niewłaściwość w sprawie, powołując się n przepisy ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych oraz przepisy Działu VIII Skargi i Wnioski ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.) przekazał wniesioną skargę Regionalnej Izbie Obrachunkowej celem załatwienia zgodnie z właściwością.
Pismem z dnia 1 lutego 2017 r. Regionalna Izba Obrachunkowa zawiadomiła skarżącego o sposobie załatwienia skargi. Poinformowano w nim skarżącego, że wskazana wyżej uchwała była zbadana w trybie nadzoru na posiedzeniu w dniu 7 lipca 2015 r., a Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej nie znalazło podstaw do zakwestionowania zgodności z prawem badanej uchwały. Nadzór wykonywany przez regionalne izby obrachunkowe jest zaś sprawowany, jak to wynika z treści art. 85 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, na podstawie zgodności z prawem. Maksymalna wysokość stawki zagospodarowanie odpadami komunalnymi, określona przepisami art. 6k ust. 2 pkt 4 oraz ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 250) nie została przez Radę Gminy przekroczona. Badanie w trybie nadzoru uchwał rad gmin w oparciu o kryterium celowości nie mieści się natomiast w kompetencjach Regionalnej Izby Obrachunkowej.
Wyżej wymienione pismo zostało zaskarżonego w dniu 20 marca 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. W ocenie skarżącego Regionalna Izba Obrachunkowa nie wydała decyzji zgodnie z "przepisami KPA".
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że postępowanie skargowe prowadzone w trybie Działu VIII ustawy Kodeks postępowania administracyjnego nie jest objęte właściwością sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W ocenie sądu zaskarżone pismo nie mieści się w katalogu spraw należących do właściwości sądów administracyjnych. Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) dalej: "P.p.s.a." określają zakres spraw należących do właściwości sądów administracyjnych.
Zgodnie z art. 3 § 2 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;