Sprawa ze skargi B. B. na pismo Regionalnej Izby Obrachunkowej w przedmiocie wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Niezgoda po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. B. na pismo Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi - w zakresie zażalenia z dnia 1 czerwca 2017 r. postanawia: odrzucić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę B. B. na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej: "p.p.s.a.", ponieważ sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

W dniu 1 czerwca 2017 r. skarżący wniósł do tutejszego sądu zażalenie na powyższe postanowienie Sądu odrzucające skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 194 § 1 pkt 1a p.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, których przedmiotem jest odrzucenie skargi w przypadkach, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4 oraz art. 220 § 3.

Jak wyżej wskazano, skarżący wniósł zażalenie, na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie odrzucające - jako niedopuszczalną - skargę na pismo Regionalnej Izby Obrachunkowej w przedmiocie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Od tego postanowienia, zgodnie z treścią art. 173 § 1 p.p.s.a. stronie przysługiwała skarga kasacyjna, zaś strona została błędnie pouczona przez tutejszy Sąd o przysługującym jej zażaleniu, do którego to pouczenia się zastosowała.

Ponieważ strona wniosła zażalenie, a nie skargę kasacyjną, to podlegało ono odrzuceniu. Zgodnie bowiem z art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Zaznaczyć jednak trzeba, że wniesienie niewłaściwego środka zaskarżenia spowodowane było błędnym pouczeniem sądu i z tego względu skarżący nie może ponosić negatywnych konsekwencji procesowych. Skoro skarżący zastosował się do błędnego pouczenia i wniósł od postanowienia zażalenie, to może następnie złożyć skargę kasacyjną z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata, radcę prawnego lub doradcę podatkowego. Wniosek o przywrócenie terminu również powinien spełniać określone przepisami wymogi, w szczególności zaś powinien być złożony w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.

Mając powyższe na względzie, Sąd odrzucił zażalenie, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.

Strona 1/1