Dnia 4 lipca 2005 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Szarewicz - Iwaniuk po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2005 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia podatku od środków transportowych za 1992r. postanawia - umorzyć postępowanie
W dniu 26 kwietnia 1995 roku S. K. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego decyzję tegoż Kolegium z dnia [...] Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie określenia podatku od środków transportowych za 1992r. z tytułu posiadania samochodu marki [...] model [...].
W związku z powzięciem przez Sąd wiadomości, iż S. K. zmarł, postanowieniem z dnia 8 marca 1996 roku postępowanie w sprawie zostało zawieszone na podstawie art.97 § 1 pkt 1 kpa w związku z art.59 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. Nr 74, poz.368 z późn.zm./.
Z dniem 1 stycznia 2004 roku utraciła moc ustawa z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. Nr 74, poz.368 z późn. zm./ i przestały funkcjonować ośrodki zamiejscowe tego Sądu, a w ich miejsce powstały wojewódzkie sądy administracyjne, a to zgodnie z art.3, art.85 i art.106 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz.1271/. Stosownie przy tym do art.97 § 1 powołanej ustawy sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 roku i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sądem właściwym w niniejszej sprawie jest, zgodnie z art.13 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz.1270 z późn.zm./, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie.
Z postanowienia Sądu Rejonowego w Lublinie II Wydział Cywilny z dnia 21 stycznia 1997r. wynika, iż spadek po S. K. nabyli: żona- W. K. oraz synowie: J. K. i S. M.K. po 1/3 części każde z nich.
Wskazanie spadkobierców pozwoliło na podjęcie zawieszonego postępowania stosownie do art.128 § 1 pkt 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co było konieczne, gdyż w czasie, gdy postępowanie jest zawieszone sąd może podejmować jedynie czynności zmierzające do podjęcia postępowania lub wstrzymania wykonania aktu lub czynności /art.127 § 3 powołanej ustawy/.
Rozpoznając sprawę z udziałem spadkobierców skarżącego stwierdzić natomiast należało, że przedmiotowe postępowanie podlega umorzeniu.
Przypomnieć należy, iż przedmiotem zaskarżonej decyzji jest określenie podatku od środków transportowych za 1992r., a więc w okresie gdy zasady powstania wykonywania i wygasania zobowiązań podatkowych regulowała jeszcze ustawa z dnia 19 grudnia 1980 roku o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. z 1993 roku, Nr 108, poz.486, z późn. zm./
Z dniem 1 stycznia 1998 roku weszła w życie ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa /Dz.U. Nr 137, poz.926 z późn.zm., obecnie Dz.U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60/, która przewiduje wprawdzie odpowiedzialność spadkobierców za zaległości podatkowe spadkodawców na określonych w kodeksie cywilnym zasadach odpowiedzialności za długi spadkowe i stanowi, że w razie śmierci strony w toku postępowania jest ono kontynuowane z udziałem jej spadkobierców /art.97 § 1, art.98 § 1, art.100 i nast./, jednakże na mocy art.332 tej ustawy do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie Ordynacji podatkowej, stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.