Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Kwiatek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi I. S. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2009 rok - w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata p o s t a n a w i a: - przyznać I. S. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
W toku postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi I. S.
na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR na decyzję w przedmiocie płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na 2009 rok, skarżąca złożyła do tutejszego Sądu wniosek o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Z wniosku o przyznanie prawa pomocy, złożonego na urzędowym formularzu PPF wynika, że skarżąca utrzymuje się z renty w wysokości 900 zł, posiada też gospodarstwo rolne (6,2 ha) oraz jest współwłaścicielką trzech innych działek, których charakteru nie podała. We wniosku strona podała też, że zamieszkuje w domu o powierzchni 110 m2, że w związku z prowadzonym gospodarstwem posiada podstawowe maszyny rolnicze, oraz, że otrzymała odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej oraz dotacje z ARiMR za 2009 rok .
Wezwana do nadesłania dodatkowych dokumentów I. S. pismem datowanym na dzień 29 kwietnia 2010 r. wyjaśniła, że na leki wydaje miesięcznie 200-300 zł (+dojazdy do L. do lekarza specjalisty - 60 zł), opłata za energię wynosi ją 387,20 zł co drugi miesiąc, wywóz ścieków - 68 zł co drugi miesiąc, wywóz śmieci 7,56 zł, woda - 58-70 zł kwartalnie, komórka i telefon - 150 zł miesięcznie. Oprócz tego skarżąca podała szereg wydatków związanych z prowadzonym przez nią gospodarstwem rolnym, takich jak nawozy, środki ochrony roślin, paliwo i części do maszyn, leczenie bydła, niezbędne prace remontowe. W złożonej informacji I. S. poinformowała również, że gospodarstwo rolne prowadzi sama, pomagają jej sąsiedzi. Wraz z nią zamieszkuje 84-letnia matka z licznymi dolegliwościami, którą skarżąca się opiekuje. Strona wyjaśniła też, że odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej w wysokości 8.700 zł otrzymała w roku 1997 r.
Do pisma dołączyła decyzję Wójta Gminy z dnia [...] w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego oraz decyzję ZUS w sprawie waloryzacji renty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył ,co następuje:
Zgodnie z art. 243 ( 1, art. 245 ( 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwanej dalej "ppsa"/ - prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego trakcie. Prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy z zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego /art. 245 § 2/. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie pełnomocnika /art. 245 § 3/.
Żądanie I. S. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata, jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania - art. 246 § 1 pkt 1 w/w ustawy.
W ocenie Sądu, sytuacja materialna skarżącej nie pozwala na wygospodarowanie środków finansowych związanych z prowadzonym postępowaniem: jedynym stałym dochodem skarżącej jest renta w aktualnej wysokości 913,52 zł. Skarżąca uzyskuje też dochody z gospodarstwa rolnego, jednak jak wskazała, w związku z jego prowadzeniem ponosi też znaczne wydatki (oprócz wymienionych wyżej, skarżąca np. remontowała dach obory, co wyniosło ją 5.000 zł).
Wskazane sądowi wydatki i dochody skarżącej pozwalają więc na przyjęcie, że jej sytuacja materialno-finansowa, nie pozwala na uiszczenie jakichkolwiek kosztów związanych z prowadzonym postępowaniem sądowo-administracyjnym.
W tym stanie rzeczy, działając na podstawie art. 245 § 1 i 2 art. 246 § 1 pkt 1 ppsa należało orzec jak w sentencji.