Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Bożena Kasprzak sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant asystent sędziego Maciej Dębski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w B. na uchwałę Rady Gminy B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia dziennych stawek opłaty targowej, sposobu poboru tych opłat w drodze inkasa oraz określenia inkasenta i wysokości wynagrodzenia za inkaso postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Prokurator [...] w B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na uchwałę Rady Gminy B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia dziennych stawek opłaty targowej, sposobu poboru tych opłat w drodze inkasa oraz określenia inkasenta i wysokości wynagrodzenia za inkaso. W skardze tej zarzucił rażące naruszenie prawa, a w szczególności art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych poprzez wyznaczenie w § 4 ust. 1 jako inkasenta sołtysów gminy B., pomimo że powyższy przepis ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wskazuje na konieczność podania bezpośrednio w uchwale cech charakterystycznych (indywidualizujących) inkasenta w sposób na tyle precyzyjny, aby nie budziło wątpliwości, na kogo ten obowiązek został nałożony. Z uwagi na powyższe skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy B. wniósł o jej uwzględnienie w całości, przysyłając uchwałę Rady Gminy B. Nr [...] dnia [...] w sprawie ustalenia wysokości dziennych stawek opłaty targowej, sposobu poboru tych opłat w drodze inkasa oraz określenia inkasenta i wysokości wynagrodzenia za inkaso.
Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi w dniu 26 listopada 2013 roku Prokurator Prokuratury [...] w Ł. w imieniu skarżącego oświadczył, że cofa skargę i wniósł o umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi jest wiążące dla sądu. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Podkreślić przy tym należy, że czynności mające na celu obejście prawa zawierają pozór zgodności z prawem. Ich treść nie zawiera elementów wprost sprzecznych z ustawą, ale skutki, które wywołują i które objęte są zamiarem stron, naruszają zakazy lub nakazy ustawowe. Chodzi tu zatem o wywołanie skutku sprzecznego z prawem poprzez dokonanie samej czynności, a nie poprzez osiągnięcie celu leżącego poza treścią czynności (M. Safjan [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, K. Pietrzykowski (red.), Warszawa 1997, t. II, s. 153).
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, w rozpoznawanej sprawie należało uznać, iż skarżący skutecznie cofnął skargę, w kontekście całokształtu okoliczności niniejszej sprawy Sąd nie stwierdził bowiem zaistnienia przesłanek, które dają podstawy do przyjęcia, iż cofnięcie skargi jest niedopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi umorzył postępowanie w sprawie w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 p.p.s.a.
(MSi)