Dnia 03 grudnia 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie Sędzia WSA Cezary Koziński Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Protokolant specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 03 grudnia 2019 roku na rozprawie sprawy ze skargi B. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr UNP: [...] [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego od decyzji określającej przybliżone kwoty zobowiązań w podatku od towarów i usług za luty i marzec 2013 roku postanawia: 1) umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne; 2) przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat I. S. - M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu.
B. Ł. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego od decyzji określającej przybliżone kwoty zobowiązań w podatku od towarów i usług za luty i marzec 2013 roku. Pismem z 29 listopada 2019 r. pełnomocnik strony skarżącej cofnął skargę i wniósł o zasądzenie kosztów postępowania pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302) - powoływana dalej jako p.p.s.a. - skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi jest co do zasady wiążące dla sądu. Sąd uznaje jednakże cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W rozpoznawanej sprawie żadna z przytoczonych wyżej negatywny okoliczności nie zachodzi.
W tym stanie sprawy Sąd - uznając, że strona skarżąca skutecznie cofnęła skargę - umorzył postępowanie w sprawie w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Zgodnie z art. 250 § 1 p.p.s.a. wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki opłat i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2019 r., poz. 68).
Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", to jest takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, albo radca prawny nie sporządził skargi i nie brał udziału w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynoszą 240 zł.
Ponadto w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłatę za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. oraz stosownie do § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, postanowiono, jak w sentencji.
ak