Dnia 21 października 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędziowie WSA Sędzia WSA Czesława Nowak - Kolczyńska Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. A. o wyłączenie sędziów orzekających w Wydziale I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w sprawie ze skargi D. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za 2007 rok postanawia: oddalić wniosek.
D. A. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]r. w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za 2007 rok.
W dniu 13 czerwca 2014 r. skarżąca zwróciła się do sądu z wnioskiem o wyłączenie wszystkich sędziów orzekających w Wydziale I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi od rozpoznawania jej skargi na wspomnianą wyżej decyzję Kolegium, w tym sędziów wyznaczonych do rozpoznania sprawy w dniu 16 czerwca 2014 r., a mianowicie Sędziów WSA: Pawła Kowalskiego, Bożeny Kasprzak i Sędziego NSA Bogusława Klimowicza. W motywach wniosku wskazała, że Sędziowie WSA Joanna Tarno, Tomasz Adamczyk i Sędzia NSA Bogusław Klimowicz w dniu 27 września 2013 r. na wniosek skarżącej postanowili o zawieszeniu postępowania sądowoadministracyjnego do czasu wydania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania skarżącej w podatku od nieruchomości za 2007 rok. Następnie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz postanowieniem z dnia 13 marca 2014 r. podjął zawieszone postępowanie w sprawie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za rok 2007, pomimo tego, że SKO nie udowodniło skutecznego doręczenia skarżącej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2007, a więc w sytuacji gdy do dnia rozprawy - 16 czerwca 2014 r. nie ustała przyczyna uzasadniająca zawieszenie postępowania. Sędziowie WSA Paweł Kowalski, Bożena Kasprzak oraz Sędzia NSA Bogusław Klimowicz, nie dysponując dowodami doręczenia ostatecznej decyzji SKO wyznaczyli termin kolejnej rozprawy, pomimo tego, iż nie zobowiązali Kolegium do przedłożenia wiarygodnych dowodów urzędowych świadczących o doręczeniu ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2007 r., co skarżąca zakwestionowała rzetelnymi dokumentami urzędowymi. Wątpliwości skarżącej budzi wreszcie fakt, że wspomniani Sędziowie nie wezwali skarżącej do ustosunkowania się do dokumentów przedłożonych przez Kolegium już po dacie złożenia przez nią wniosku o odroczenie terminu rozprawy wyznaczonej na dzień 6 maja 2014 r.
Wreszcie w sytuacji, gdy skarżąca wnosiła o zmianę kolejnego terminu rozprawy wyznaczonego na dzień 16 czerwca 2014 r., gdy sąd pouczył ją o możliwości ustanowienia pełnomocnika oraz złożenia dodatkowych wyjaśnień na piśmie na podkreślenie zasługuje - jej zdaniem - fakt, że ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera przepisu, który upoważniałby sąd do zmuszenia skarżącej do ustanowienia pełnomocnika czy też ograniczenia prawa do sądu, poprzez możliwość złożenia dodatkowych wyjaśnień na piśmie. Takie zachowanie Sędziów świadczy o tym, że dążą oni do wydania wyroku podczas nieobecności skarżącej wykorzystując jej chorobę, gdyż po tylu latach toczących się spraw przed sądami administracyjnymi mają świadomość tego, że skarżąca nie ustanowi pełnomocnika.
Jeśli zaś chodzi o wyłączenie Sędziego Bożeny Kasprzak skarżąca wskazała, że nie uzyskała odpowiedzi na pismo z dnia 12 kwietnia 2014 r. skierowane do Wiceprezesa Sądu Rejonowego dla Ł-Ś w Ł. A. R. o wyjaśnienie ewentualnych powiązań rodzinnych pomiędzy Sędziami orzekającymi w sprawach skarżącej. Sędzia Bożena Kasprzak była odpowiedzialna za nadzór nad komornikami sądowymi w okresie kiedy była sędzią sądu powszechnego i - zdaniem skarżącej - jest współodpowiedzialna za przyzwolenie komornikowi na wykonanie niedopuszczalnej egzekucji względem skarżącej w zakresie wydania działki gruntu. Zdaniem D. A. wskazani na wstępie Sędziowie są do niej uprzedzeni i nie będą potrafili obiektywnie i bezstronnie rozpoznać jej sprawy opartej na uznaniu administracyjnym.