Wniosek w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za 2006 rok
Sentencja

Dnia 21 października 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędziowie WSA Sędzia WSA Czesława Nowak - Kolczyńska Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. A. o wyłączenie sędziów orzekających w Wydziale I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w sprawie ze skargi D. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za 2006 rok postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie strona 1/6

D. A. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za 2006 rok.

W dniu 3 czerwca 2014 r. skarżąca zwróciła się do sądu z wnioskiem o wyłączenie wszystkich sędziów orzekających w Wydziale I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi od rozpoznawania jej skargi na wspomnianą wyżej decyzję Kolegium, w tym sędziów wyznaczonych do rozpoznania sprawy w dniu 3 czerwca 2014 r., a mianowicie Sędziów WSA: Pawła Kowalskiego, Joanny Grzegorczyk - Drozda i Bożeny Kasprzak. W motywach wniosku wskazała, że Sędziowie Paweł Kowalski i Bożena Kasprzak w dniu 5 kwietnia 2013 r. na wniosek skarżącej postanowili o zawieszeniu postępowania sądowoadministracyjnego do czasu wydania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania skarżącej w podatku od nieruchomości za 2007 rok. Następnie Sędzia Bożena Kasprzak postanowieniem z dnia 11 marca 2014 r. podjęła zawieszone postępowanie w sprawie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za rok 2006, pomimo tego, że SKO nie udowodniło skutecznego doręczenia skarżącej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2006, a więc w sytuacji gdy do dnia rozprawy - 3 czerwca 2014 r. nie ustała przyczyna uzasadniająca zawieszenie postępowania. Wspomniani Sędziowie, nie dysponując dowodami doręczenia ostatecznej decyzji SKO wyznaczyli termin kolejnej rozprawy, pomimo tego iż nie zobowiązali Kolegium do przedłożenia wiarygodnych dowodów urzędowych świadczących o doręczeniu ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2006 r., co skarżąca zakwestionowała rzetelnymi dokumentami urzędowymi. Wątpliwości skarżącej budzi wreszcie fakt, że wspomniani Sędziowie nie wezwali skarżącej do ustosunkowania się do dokumentów przedłożonych przez Kolegium już po dacie złożenia przez nią wniosku o odroczenie terminu rozprawy wyznaczonej na dzień 15 kwietnia 2014 r.

Wreszcie w sytuacji, gdy skarżąca wnosiła o zmianę kolejnego terminu rozprawy wyznaczonego na dzień 3 czerwca 2014 r., gdy sąd pouczył ją o możliwości ustanowienia pełnomocnika oraz złożenia dodatkowych wyjaśnień na piśmie na podkreślenie zasługuje - jej zdaniem - fakt, że ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera przepisu, który upoważniałby sąd do zmuszenia skarżącej do ustanowienia pełnomocnika czy też ograniczenia prawa do sądu, poprzez możliwość złożenia dodatkowych wyjaśnień na piśmie. Takie zachowanie Sędziów świadczy o tym, że dążą oni do wydania wyroku podczas nieobecności skarżącej wykorzystując jej chorobę, gdyż po tylu latach toczących się spraw przed sądami administracyjnymi mają świadomość tego, że skarżąca nie ustanowi pełnomocnika.

Jeśli zaś chodzi o wyłączenie Sędziego Bożeny Kasprzak skarżąca wskazała, że nie uzyskała odpowiedzi na pismo z dnia 12 kwietnia 2014 r. skierowane do Wiceprezesa Sądu Rejonowego dla Ł-Ś w Ł. A. R. o wyjaśnienie ewentualnych powiązań rodzinnych pomiędzy Sędziami orzekającymi w sprawach skarżącej. Sędzia Bożena Kasprzak była odpowiedzialna za nadzór nad komornikami sądowymi w okresie kiedy była sędzią sądu powszechnego i - zdaniem skarżącej - jest współodpowiedzialna za przyzwolenie komornikowi na wykonanie niedopuszczalnej egzekucji względem skarżącej w zakresie wydania działki gruntu. W kwestii wyłączenia Sędziego Joanny Grzegorczyk - Drozda, to w ocenie skarżącej, istnieje uzasadnione podejrzenie bardzo bliskich powiązań rodzinnych z Sędzią Sądu Apelacyjnego w Ł. [...] Wydział Cywilny - J. G. i biegłym sądowym doktorem nauk medycznych K. G.. Skarżąca podkreśliła, że z uwagi na fakt, iż jej prawo do sądu jest czystą fikcją nie była ona w stanie dostarczyć wiarygodnych dowodów na to, że Sędzia Sądu Apelacyjnego J. G. była sędzią we własnej sprawie, natomiast doktor K. G. wydał zaświadczenie o możliwości stawienia się skarżącej na rozprawie z gorączką i anginą, poświadczając nieprawdę o wysokości ciśnienia tętniczego. W rezultacie skarżąca miała poważne powikłania i na okres 3 miesięcy przestała chodzić. Zdaniem D. A. wskazani na wstępie Sędziowie są do niej uprzedzeni i nie będą potrafili obiektywnie rozpoznać jej sprawy opartej na uznaniu administracyjnym.

Strona 1/6