Wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. w przedmiocie: ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I Tomasz Naraziński po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku G. S. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku Nr UNP: [...] w przedmiocie: ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn p o s t a n a w i a: przyznać skarżącemu prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6114 Podatek od spadków i darowizn
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie

G. S. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. w sprawie ustalenia zobowiązania z tytułu podatku od spadków i darowizn w wysokości 10.836 zł.

W odpowiedzi na doręczony skarżącemu odpis zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I WSA w Łodzi z 5 lutego 2018 r. w sprawie uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 400 zł, skarżący złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że jest opiekunem swoich rodziców, którzy są osobami niepełnosprawnymi. Matka skarżącego w wyniku wypadku jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, zaś ojciec ma przyznaną II grupę inwalidzką.

Jedynym dochodem skarżącego jest zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 520 zł.

We wniosku złożonym na formularzu PPF skarżący podał, ze pobiera świadczenie pielęgnacyjne od 2011 r. Wyjaśnił, że część kosztów utrzymania pokrywa z emerytury matki. Oświadczył, że ze względu na sprawowaną opiekę nie może podjąć zatrudnienia.

W oświadczeniu o stanie rodzinnym majątku i dochodach skarżący podał, że posiada dom o powierzchni 74 m2 i wartości 40.000 zł oraz nieruchomość rolną o łącznej powierzchni 5,36 ha (ziemia V i VI klasy przeznaczona pod zalesienie) o wartości około 150.000 zł, na której nie prowadzi produkcji rolnej.

Skarżący oświadczył, że nie posiada oszczędności, papierów wartościowych ani wartościowych ruchomości. Oświadczył, że ponosi następujące wydatki: wyżywienie - 300 zł, energia elektryczna - 50 zł, podatek rolny - 186 (zobowiązanie roczne), obowiązkowe ubezpieczenie - 288 zł (zobowiązanie roczne), opał - 100 zł miesięcznie oraz gaz 50 zł.

Do wniosku załączono orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 30 czerwca 2009 r. dotyczące matki skarżącego, wypis z orzeczenia lekarza orzecznika ZUS dotyczący ojca skarżącego oraz decyzję Burmistrza K. o przyznaniu skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego.

Referendarz sądowy zważył, co następuje:

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - dalej "P.p.s.a." prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.

Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 P.p.s.a.).

W myśl art. 245 § 1 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.

W rozpoznawanej sprawie skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych, czyli o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.

Stosownie do treści art. 246 § 1 P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Skarżący sprawuje opiekę nad dwojgiem niepełnosprawnych rodziców. W związku z tym nie może podjąć zatrudnienia. Nie prowadzi również gospodarstwa rolnego.

W ocenie referendarza nie ulega wątpliwości, że świadczenie pielęgnacyjne nie wystarcza na pokrycie podstawowych kosztów utrzymania wskazanych we wniosku. Zgodnie z oświadczeniem skarżący pokrywa koszty przekraczające swój skromny dochód z emerytury matki.

W tej sytuacji nie ulega wątpliwości, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w jakiejkolwiek części bez uszczerbku dla własnego utrzymania.

Wobec powyższego na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.

Ake.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6114 Podatek od spadków i darowizn
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej