Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatkowe postępowanie
Tezy

Ordynacja podatkowa nie przewiduje następstwa prawnego w wypadku osoby fizycznej będącej osobą trzecią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 14 czerwca 2002 r. Izba Skarbowa w Ł. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w T. z dnia 19 marca 2002 r. w sprawie przeniesienia na Krystynę Ch. odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe PPHU L. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji w T. w podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień 1994 r. w kwocie 13.926,60 zł. Organ podatkowy I instancji ustalił, iż spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji L. w T. nie uregulowała w całości należnego podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec i sierpień 1994 r. Powstała w ten sposób zaległość wynosi 13.930,20 zł. Na poczet tej należności dokonano w 2000 r. zajęcia wierzytelności spółki z tytułu czynszu. Czynsz ten jest płatny do rąk Krystyny Ch., co uzasadnia przeniesienie na nią odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki. Jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością L. był na dzień 1 stycznia 1996 r. Lech P. Postanowieniem z dnia 4 stycznia 1996 r. Sąd Rejonowy w T. stwierdził, iż spadek po zmarłym w dniu 1 stycznia 1996 r. Lechu P. nabyła w całości Krystyna Ch. Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie zawierała żadnych postanowień, o których mowa w art. 183 Kodeksu handlowego ograniczających lub wyłączających wstąpienie do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika. Wraz ze spadkiem Krystyna Ch. nabyła więc, w ocenie Urzędu Skarbowego, także udziały w spółce oraz prawa i obowiązki wspólnika. Zgodnie zaś z art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa o zobowiązaniach podatkowych/ wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki z tytułu podatków w takiej części, w jakiej ma prawo uczestniczyć w podziale zysku. Krystyna Ch. nabyła spadek o wartości /po odliczeniu długów i ciężarów/ 188.178,78 zł. W 2000 r. osiągnęła dochód w kwocie 71.493,69 zł. Okoliczności powyższe uzasadniały przeniesienie na nią odpowiedzialności za długi spółki z tytułu podatków. Izba Skarbowa utrzymując w mocy tę decyzję uznała za bezzasadny zarzut odwołania odnoszący się do przedawnienia zobowiązania podatkowego w stosunku do spółki, wskazując, iż art. 7 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych nie ma zastosowania w sprawie, dotyczy on bowiem tylko decyzji konstytutywnych, natomiast decyzja określająca wysokość zaległości podatkowej spółki L. miała charakter deklaratoryjny. Przedawnienie w tym wypadku należy zresztą oceniać na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm., powoływanej dalej jako Ordynacja podatkowa/. Wskazała, iż zgodnie z art. 70 par. 1 i 3 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności. Bieg przedawnienia zostaje przerwany wskutek pierwszej czynności egzekucyjnej, o której podatnik był powiadomiony. Czynności egzekucyjne zostały podjęte w stosunku do spółki L. w dniu 1 lutego 1999 r. O ich podjęciu powiadomiony był reprezentant spółki. Nastąpiło więc przerwanie biegu przedawnienia. Ponadto Izba Skarbowa wskazała, iż przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych miały zastosowanie co do określenia zasady odpowiedzialności strony, zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 332 Ordynacji podatkowej. Podzieliła też stanowisko organu I instancji, iż sytuacja materialna strony nie daje podstawy do odstąpienia od orzeczenia jej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Stwierdziła też, iż ustanowienie likwidatora spółki nie przesądza o tym, iż strona nie posiada udziałów w spółce. Umowa spółki w brzmieniu obowiązującym w dacie otwarcia spadku nie przewidywała żadnych ograniczeń co do objęcia udziału przez spadkobiercę. Zmiana umowy spółki w tym zakresie została zarejestrowana przez Sąd Rejonowy w P. Niezasadne jest powoływanie się przez skarżącą na treść art. 256 kodeksu handlowego. Gdy brak ograniczeń bądź wyłączeń wynikających z art. 183 kodeksu handlowego spadkobiercy wstępują bowiem do spółki z mocy prawa /art. 184 kodeksu handlowego/.

Strona 1/4