Dnia 6 września 2017 roku Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I Małgorzata Kowalska po rozpoznaniu w dniu 6 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. L. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi L. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł.) z dnia [...] roku nr [...] UNP: [...] w przedmiocie: określenia zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych p o s t a n a w i a: 1. umorzyć postępowanie sądowe w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych; 2. przyznać skarżącemu L. L. prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem z 22 marca 2017 roku referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi uwzględnił wniosek L. L. i przyznał mu prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z [...] roku w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.
Wyrokiem z 7 czerwca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę L. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z [...] roku.
W dniu 21 lipca 2017 roku do sądu wpłynął wniosek skarżącego uzupełniony pismem z 21 sierpnia 2017 roku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Ze złożonego na urzędowym formularzu PPF oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym wynika, że skarżący prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, utrzymuje się z emerytury w wysokości 870 zł. Skarżący jest właścicielem domu o powierzchni 60 mkw. przeznaczonego do rozbiórki oraz mieszkania o powierzchni 40 mkw. Strona nie zadeklarowała posiadania oszczędności ani wartościowych przedmiotów. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że średnie miesięczne wydatki kształtują się następująco: czynsz - 300 zł, wyżywienie - 300 zł, środki czystości - 100 zł, leki - 100 zł, opał - 1000 zł rocznie.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r, poz. 1369) dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W swoim wniosku skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego. W sprawie niniejszej na mocy prawomocnego postanowienia referendarza sądowego z 22 marca 2017 roku skarżący korzysta już z prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości, które nie zostało cofnięte, dlatego jego żądanie zwolnienia od kosztów sądowych zawarte w obecnie rozpoznawanym wniosku, wobec prawomocnego przyznania prawa pomocy w tym zakresie należało uznać za bezprzedmiotowe, a postępowanie w tym zakresie umorzyć zgodnie z art. 249a p.p.s.a.
Przechodząc do oceny wniosku skarżącego o ustanowienie radcy prawnego wskazać należy, że w związku z przyznaniem mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych obecny wniosek należy rozpoznać pod kątem spełnienia przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Stosownie do regulacji zawartej w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym i majątkowym. Od referendarza sądowego zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania pomocy prawnej.
Z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawca samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, którego źródłem utrzymania jest emerytura w wysokości 870 zł. Skarżący jest właścicielem domu o powierzchni 60 mkw. przeznaczonego do rozbiórki oraz mieszkania o powierzchni 40 mkw. Strona nie posiada innego majątku. Średnie miesięczne wydatki gospodarstwa domowego skarżącego pochłaniają cały uzyskiwany dochód. Uwzględniając powyższe, stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. uznać należało, że skarżący wykazał, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, dlatego, w celu zachowania prawa do sądu zasadnym jest przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w Ł.(art. 253 p.p.s.a.).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 245 § 2 p.p.s.a. i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 oraz art. 249a p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
Ake.