Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wolas po rozpoznaniu w dniu 28 października 2019 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. P. na postanowienie Prezydenta Miasta z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia : - odrzucić skargę -
T. P. wniósł skargę na postanowienie Prezydenta Miasta z dnia 17 kwietnia 2019 r., którym organ ten nie wyraził zgody na umorzenie odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości [...] zł. Postanowienie to zostało wydane na podstawie art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 1530 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] dotyczącego zajęcia stanowiska w sprawie wniosku skarżącego o udzielenie ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego. W rozstrzygnięciu tym zawarto pouczenie, że nie przysługuje na nie zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 58§1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Sąd zauważa, że zgodnie z uchwałą składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II FPS 9/09, podjętą w dniu 1 marca 2010 r., postanowienie przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego w przedmiocie ulgi podatkowej, o którym mowa w art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2008 r., nr 88, poz. 539 ze zm.), nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. NSA zwrócił uwagę, że takie postanowienie nie należy do grupy postanowień wymienionych w art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a., podlegających kognicji sądów administracyjnych. Nie jest ono bowiem postanowieniem, od którego służy zażalenie, ani postanowieniem kończącym sprawę, ani też rozstrzygającym sprawę co do istoty. W uzasadnieniu swojego stanowiska NSA stwierdził, że postanowienie w przedmiocie zgody lub wniosku o udzielenie pomocy wskazanej w art. 18 ust. 1 ustawy o dochodach j.s.t. jest klasycznym przykładem postanowienia wydawanego w ramach współdziałania organów, o którym mowa w art. 209 §1 Ordynacji podatkowej. Art. 18 ust. 2 ustawy o dochodach j.s.t. nakazuje bowiem naczelnikom urzędów skarbowych przy wydawaniu decyzji we wskazanym w tym przepisie przedmiocie współdziałanie z organami samorządu terytorialnego. Organ samorządowy zajmuje stanowisko na podstawie zebranego przez naczelnika urzędu skarbowego materiału dowodowego, może jedynie przeprowadzić w razie potrzeby postępowanie wyjaśniające (art. 209 § 4 Ordynacji podatkowej). Bierze on pod uwagę przesłanki umorzenia, rozłożenia na raty, odroczenia terminu płatności, zwolnienia z obowiązku poboru czy też jego ograniczenia. Jego stanowisko nie dotyczy jednak wprost uprawnienia podatnika do skorzystania z jednej z ulg czy zwolnień, ale możliwości pogodzenia interesu finansowego (polityki finansowej) jednostki samorządu terytorialnego i indywidualnego interesu podatnika. Jego zgoda jest tylko jedną z przesłanek materialnoprawnych, bez spełnienia której rozstrzygnięcie wydane następnie przez organ, któremu powierzono ostateczne załatwienie sprawy będzie niezgodne z prawem. Niewyrażenie zgody przez przewodniczącego zarządu j.s.t. skutkuje niemożnością wydania przez organ podatkowy decyzji pozytywnej dla podatnika (płatnika) z uwagi na brak jednej z przesłanek udzielenia ulgi. NSA zwrócił uwagę, że zgoda przewodniczącego (tak jak istnienie ważnego interesu podatnika czy interesu publicznego) nie obliguje organu podatkowego do pozytywnego załatwienia wniosku. Wyrażenie stanowiska przez przewodniczącego j.s.t. nie rozstrzyga zatem ostatecznie o uprawnieniach podatnika czy płatnika, do tych uprawnień odnosi się bowiem jedynie decyzja naczelnika urzędu skarbowego. Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił także uwagę, że postanowienie to nie stanowi aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a., tj. aktu organu jednostki samorządu terytorialnego podejmowanego w sprawach z zakresu administracji publicznej, innego niż akty prawa miejscowego.
Należy zaznaczyć, że skarżący wskazane w skardze zarzuty może podnosić we właściwym postępowaniu podatkowym, prowadzonym przez właściwego miejscowo Naczelnika Urzędu Skarbowego, a następnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej. Z ww. uchwały NSA wynika, że możliwość zbadania legalności postanowienia przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego (w sprawie - Prezydenta Miasta) będzie istniała w ramach rozpoznawania ewentualnej skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej wydaną w przedmiocie udzielenia ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego (w sprawie - umorzenia odsetek za zwłokę od ww. zaległości).
Mając na uwadze ww. okoliczności, uznając skargę za niedopuszczalną, działając na zasadzie art. 58 § 1 pkt 6 oraz § 3 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.