skarg "S" Spółka z o.o. w K., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz odmowy stwierdzenia, i zwrotu nadpłaty tego podatku;,
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 369/11 | | P O S T A N O W I E N I E Dnia 20 kwietnia 2011r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz, Sędziowie: WSA Grażyna Firek, WSA Piotr Głowacki (spr.), Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2011r., sprawy ze skarg "S" Spółka z o.o. w K., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 11 stycznia 2011r. Nr [...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],, , [...], [...],[...], [...],[...], [...],, w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz odmowy stwierdzenia, i zwrotu nadpłaty tego podatku;, postanawia: - zawiesić postępowanie sądowe -

Uzasadnienie

I SA / Kr 369 / 11.

Uzasadnienie.

W skargach do tut. Sądu "S" sp. z o. o. w Krakowie sformułowała zarzuty dotyczące decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z 11 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie utrzymania w mocy kolejnych decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z 12 października 2010 r. dotyczących określenia Spółce wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy spółki wynikłej z umowy pożyczki zawartej z jej udziałowcem oraz odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty tego podatku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył , co następuje :

Na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego w oparciu o powyższy przepis następuje z urzędu, lecz jego celowość została pozostawiona ocenie Sądu (vide postanowienia NSA z dnia 11 marca 2005r. sygn. akt: I OZ 45/05 oraz z dnia 7 czerwca 2008r. sygn. akt: I OZ 382/08), zaś generalnie następuje wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy sądowoadminstracyjnej zależy od wyniku innego postępowania (administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przez Trybunałem Konstytucyjnym). Wprawdzie w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. nie wymieniono wprost Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jednakże zdaniem sądu, nie przesądza to o braku możliwości zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego z uwagi na postawione w innej sprawie pytanie prejudycjalne, jeżeli problem prawny w obu sprawach jest taki sam. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest bowiem sądem wspólnotowym w znaczeniu ustrojowym (zob. A. Wróbel, [w:] pr. zb. Wprowadzenie do prawa Wspólnot Europejskich - Unii Europejskiej, Zakamycze 2002, s. 154), zatem postępowanie prowadzone przed nim jest postępowaniem sądowym, które mieści się w pojęciu "postępowania sądowego", użytym w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. W orzecznictwie sądów administracyjnych (vide wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2008r., sygn. akt: I FZ 221/08, wyrok WSA z dnia 18 czerwca 2009r., sygn. akt: III SA/Wa 3321/08), przyjmuje się, że zawieszenie postępowania sądowego powinno być uzasadnione ze względów celowości, sprawiedliwości jak również ekonomiki procesowej przy czym celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości ewentualnej konieczności uruchomienia nadzwyczajnych środków wzruszania rozstrzygnięć ostatecznych np. przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego lub stwierdzenia nieważności decyzji, czego w opisanej wyżej sytuacji, wywołanej prowadzeniem dwóch postępowań w tej samej sprawie nie można wykluczyć. Dodatkowo należy podkreślić, że w sprawach sądowoadministracyjnych zjawiskiem wielce niepożądanym i utrudniającym praworządne działanie administracji jest odmienne stanowisko Sądu, co do wykładni i stosowania prawa w sprawach o analogicznym lub zbliżonym stanie prawnym i faktycznym (vide postanowienie NSA z dnia 13 czerwca 2008r. sygn. akt: I FZ 221/08 LEX nr 479145 oraz B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 302-303). Jednolitość orzecznictwa - dając stan stałości, pewności i bezpieczeństwa prawnego - służy respektowaniu zasady równości wobec prawa. Równe traktowanie stron znajdujących się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej oznacza, że wobec nich musi zapaść takie samo rozstrzygniecie. Z sytuacją, w której rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania mamy do czynienia wówczas, gdy orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić podstawę rozstrzygnięcia w zawieszonym postępowaniu sądowoadministracyjnym. W takim przypadku w sprawie sądowoadministracyjnej występuje tzw. zagadnienie wstępne (kwestia prejudycjalna), czyli sytuacja, w której uprzednie rozstrzygnięcie określonego zagadnienia występującego w sprawie, może wpływać na wynik postępowania, a tym samym uzasadnia celowość wstrzymania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym do czasu rozstrzygnięcia tej istotnej kwestii. W ocenie sądu, w niniejszej sprawie zachodzi konieczność zawieszenia postępowania z uwagi na postępowanie toczące się przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, postanowieniem z dnia 15 marca 2010r. w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 731/09 zwrócił się bowiem do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem prejudycjalnym dotyczącym wykładni przepisów prawa unijnego. Przedmiotem wniosku jest udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie: Czy art. 4 ust. 2 Dyrektywy Rady nr 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału, zmieniony z dniem 17 czerwca 1985 r. przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r., uprawniał Państwo Członkowskie do ponownego wprowadzenia z dniem 1 stycznia 2007r. podatku kapitałowego z tytułu zaciągnięcia pożyczki przez spółkę kapitałową, jeżeli wierzyciel uprawniony jest do udziału w zyskach tej spółki, w przypadku gdy Państwo Członkowskie uprzednio zrezygnowało z pobierania tego podatku z dniem akcesji, tj. z dniem 1 maja 2004 r.? Nie może budzić wątpliwości, że w konsekwencji udzielenia odpowiedzi w sprawie wykładni przepisów prawa unijnego, zostanie rozstrzygnięta kwestia prawna, która ma kluczowe znaczenie dla rozpoznawanej sprawy. W związku z powyższym uznać należy, że konsekwencją ewentualnego wskazania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na sprzeczność z prawem wspólnotowym regulacji prawnych zawartych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, będzie stwierdzenie wadliwości zaskarżonych decyzji. Takie decyzje będzie bowiem należało uznać za oparte na przepisach prawa krajowego, niezgodnych z prawem unijnym. Tym samym do czasu rozstrzygnięcia omawianej kwestii przez Trybunał Sprawiedliwości należy zawiesić postępowanie. Nie może bowiem budzić wątpliwości, że mamy do czynienia z zagadnieniem wstępnym, którego rozstrzygnięcie wpływa na wynik postępowania toczącego się przez Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie. Należy zaakcentować , iż zarzuty skarg dotyczą właśnie naruszenia wskazanych w pytaniu prejudycjalnym przepisów prawa unijnego, nadto sprawa dotyczy zasadności opodatkowania w latach 2007-2008. Uznając zatem, że rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy od wyniku postępowania wszczętego przed TSUE na skutek pytania prejudycjalnego skierowanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, albowiem dotyczy ona tożsamego problemu prawnego, który jest przedmiotem przywołanego pytania prejudycjalnego, Sąd skorzystał z uprawnienia do zawieszenia postępowania sądowego i na mocy art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Strona 1/1