Sprawa ze skargi M. J. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu i Wójtowi Gminy G. postanowił odrzucić skargę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas Sędziowie: WSA Wiesław Kuśnierz (spr.) WSA Jarosław Wiśniewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi M. J. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu i Wójtowi Gminy G. postanowił odrzucić skargę

Uzasadnienie strona 1/2

M. J. (dalej: Skarżąca) pismem z dnia 4 września 2020 r. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO, Kolegium) z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy G. (dalej: Wójt) z dnia 30 stycznia 2020 r. nr [...] w sprawie wymiaru Skarżącej łącznego zobowiązania pieniężnego na 2020 r. w kwocie 640,00 zł. W bardzo obszernej skardze (110 stron zapisanych ręcznie), Skarżąca wyraziła swoje niezadowolenie z dokonania wymiaru podatku, wielokrotnie wskazując, że nie jest wstanie zapłacić powyższego podatku. De facto w skardze tej Skarżąca podnosiła, że podatek ten nie powinien w ogóle być wymierzany ze względu na jej trudną sytuację ekonomiczną.

Z kolei pismem z dnia 10 września 2020 r. Skarżąca zażądała wymierzenia grzywny Kolegium oraz Wójtowi. Podobnie jak skarga pismo to zostało wniesione za pośrednictwem Kolegium do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Jako podstawę prawną żądania Skarżąca wymieniła: art. 149 § 2 i art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: P.p.s.a.). Przyczyną wymierzenia grzywny Wójtowi zdaniem Skarżącej miało być "naruszenie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., art. 210 § 1 pkt 4/5/6/§4 ustawy ordynacja podatkowa. Decyzja NR [...] wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2020 wydana w dniu 30 stycznia 2020 r." Natomiast przyczyną wymierzenia grzywny dla SKO zdaniem Skarżącej miało być "naruszenie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., art. 233 § 1 § 2 w zw. z art. 125 § 1 § 2, art. 139 §1 § 2 § 3, art. 187 §1 § 3, art. 210 §1 pkt 4/5/6/§4, art. 67a § 1 pkt 3, art.194 § 1, art. 247 pkt 3/7/8/§3, art. 248 §1 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa Decyzja SKO-Pod -4140-274/20 wydana w dniu 29 lipca 2020 r."

Kolegium w odpowiedzi na obydwa pisma wniosła o oddalenie skarg. Odnosząc się do wniosku o nałożenie grzywny SKO wskazało, że w jego ocenie decyzja własna i poprzedzająca organu pierwszej instancji wypełnia wymogi art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm.), a niekorzystne rozstrzygnięcia nie mogły zostać skutecznie zaskarżone poprzez żądanie nałożenia grzywny.

Powyższe pisma Skarżącej zostały zarejestrowane pod sygnaturą akt I SA/Kr 937/20. Przewodniczący Wydziału I zarządzeniem z dnia 12 stycznia 2021 r. polecił zarejestrowanie wniosku Skarżącej z dnia 10 września 2020 r. jako odrębnej sprawy, której nadano sygn. akt I SA/Kr 21/21.

Jednocześnie Sąd rozpatrzył skargę Skarżącej na decyzję SKO z dnia 29 lipca 2020 r. i wyrokiem z dnia 12 stycznia 2021 r. sygn. akt I SA/Kr 937/20 oddalił skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje.

Zawarty w skardze wniosek był niedopuszczalny i w związku z tym skarga podlegała odrzuceniu. Powołane we wniosku jako podstawy wymierzenia grzywny przepisy, w zaistniałym stanie faktycznym nie mogły być podstawą wymierzenia grzywny.

Strona 1/2