Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Cieloch po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania w sprawie ze skargi J.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 5 sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 rok, p o s t a n a w i a : oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W dniu 6 września 2011 r. J.B. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ze skargą na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia 5 sierpnia 2011 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 rok.
Wraz ze skargą złożył wniosek o wstrzymanie wykonania tej decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący wyjaśnił , że w niniejszej sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oraz że istnieje duże prawdopodobieństwo pozytywnego rozstrzygnięcia niniejszej skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270, ze zm.; dalej: p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednak stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd może zatem udzielić stronie skarżącej tzw. "ochrony tymczasowej", która polega na wstrzymaniu wykonania np. egzekucji należności pieniężnych wynikających z zaskarżonej decyzji podatkowej, aż do czasu merytorycznego rozpoznania sprawy i wydania w tym przedmiocie stosownego rozstrzygnięcia.
Potrzeba wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu powinna być uprawdopodobniona przez stronę skarżącą, gdy weźmie się pod uwagę fakt, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu pozostawione jest uznaniu Sądu i może nastąpić wyłącznie na wniosek strony skarżącej. Pozostawienie przez ustawodawcę uznaniu Sądu zasadności wstrzymania aktu wiąże się w związku z powyższym z koniecznością szczególnie wnikliwego i przekonującego uzasadnienia wniosku w tej sprawie, zwłaszcza że na tym etapie postępowania Sąd nie bada merytorycznej zasadności skargi. W szczególności strona skarżąca powinna wykazać, że w związku z wykonaniem zaskarżonego aktu zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Chodzi zatem nie o jakiekolwiek skutki i jakąkolwiek szkodę, ale o szkodę i skutki kwalifikowane, tzn. przekraczające normalne następstwa związane z wykonywaniem aktu (zob. postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 889/04, niepubl.; postanowienie NSA z dnia 9 marca 2005 r., sygn.. akt II OZ 52/05, niepubl.).
Wyjątkowy środek, jakim jest wstrzymanie wykonania decyzji zarezerwowany jest zatem dla podmiotów znajdujących się w takiej sytuacji finansowej, która nie pozwala na pokrycie zobowiązań bez wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jak wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny "przesłanką wstrzymania wykonania orzeczenia jest ocena zmiany sytuacji strony skarżącej na skutek wykonania zaskarżonego aktu" (postanowienie NSA z 19 stycznia 2011 r., sygn. akt II OSK 2555/10). Choć na wnioskodawcy nie ciąży przy tym obowiązek jednoznacznego udowodnienia, że nie posiada on majątku na pokrycie zaległości podatkowych, to jednak okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania decyzji przez Sąd winny zostać uprawdopodobnione, a nie ograniczać się li tylko do lakonicznych oświadczeń, bez poparcia ich jakimikolwiek dowodami (tak NSA w postanowieniach: z dnia 13 grudnia 2004 r. FZ 495-497/04, 22 listopada 2004 r. FZ 474/04, 31 sierpnia 2004 r. FZ 267/04, niepubl.).
Analizując wniosek skarżącego pod kątem wskazanych powyżej zasad wstrzymywania decyzji przez sąd administracyjny stwierdzić należy, że skarżący nie przedstawił w sposób wystarczający uzasadnienia ziszczenia się przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. Treść wniosku skarżącego sprowadza się bowiem do przytoczenia treści przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. Także analiza akt niniejszej sprawy nie pozwoliła na uprawdopodobnienie powyższych przesłanek. Skarżący nie przedstawił Sądowi żadnych dokumentów pozwalających ustalić stan jego majątku, co pozwoliłoby Sądowi na weryfikację twierdzeń skarżącego. Tymczasem Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 18 marca 2010 r., sygn. akt II FSK 502/09 (LEX nr 569795) zwrócił uwagę, że twierdzenia podnoszone we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powinny bezwzględnie zostać poparte dokumentami źródłowymi. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego konieczność uwzględnienia w postępowaniu sądowoadministracyjnym całości akt sprawy nie oznacza, że Sąd w odniesieniu do wniosku miałby się domyślać jakie dowody chciałby przedstawić wnioskodawca, aby wykazać spełnienie przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a.
Reasumując, treść złożonego przez skarżącego wniosku nie pozwala Sądowi na stwierdzenie, iż w związku z wykonaniem zaskarżonej decyzji zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z tego względu, wniosek skarżącego oddalono jako bezzasadny na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.