Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Maja Chodacka po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. postanawia: sprostować oczywistą omyłkę pisarską w uzasadnieniu wyroku z dnia 10 października 2013 r. w ten sposób, że na str. 7 uzasadnienia w dziewiątym wersie od dołu w miejsce mylnie wpisanego sformułowania "za 2005 r." wpisać prawidłowo "za 2002 r."
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowaniu podlegają wadliwości występujące zarówno w samej sentencji orzeczenia i w jego komparycji (np. niewłaściwe, niedokładne określenie sądu, określenie żądania, itp.), jak i w uzasadnieniu orzeczenia (postanowienie NSA z dnia 20 maja 2011 r., sygn. II OSK 260/10, LEX nr 992532).
W uzasadnieniu wyroku z dnia 10 października 2013 r. na str. 7 uzasadnienia w dziewiątej linijce od dołu wpisano "za 2005 r." mimo, że skarga dotyczy postępowania podatkowego w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r.
Błędne wpisanie roku było wynikiem oczywistej omyłki pisarskiej i wymagało sprostowania, wobec czego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 156 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.