Dnia 26 listopada 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Grabowska po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2014 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku doradcy podatkowego P.Z. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skarg M. J. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2009 r., z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2009 r., z dnia[...]lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2009 r., z dnia[...]lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2009 r., z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2009 r., z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2008 r. p o s t a n a w i a: przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz doradcy podatkowego P. Z. kwotę 4428 zł (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym kwotę 828 zł (osiemset dwadzieścia osiem złotych) podatku VAT.
Wyrokiem z dnia 23 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargi M. J. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...], [...],[...],[...],[...],[...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, sierpień 2009 r. i grudzień 2008 r.
Postanowieniem z dnia 19 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach ustanowił dla skarżącej na jej wniosek doradcę podatkowego. Na tej podstawie w dniu 28 października 2014 r. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wyznaczyła pełnomocnikiem M.J. doradcę podatkowego P. Z.
W dniu 14 listopada 2014 r. pełnomocnik skarżącej złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach opinię prawną o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z 23 grudnia 2013 r. Do opinii załączył wniosek o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu wraz z oświadczeniem, że ww. koszty w całości nie zostały opłacone. W piśmie tym wniósł o przyznanie mu wynagrodzenia w wysokości 4428 zł (3600 zł + 23% VAT).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "ustawa p.p.s.a.", doradca podatkowy wyznaczony do udzielenia pomocy prawnej w ramach prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności doradców podatkowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Przepisy, o których mowa powyżej, a które regulują zasady przyznawania wynagrodzenia dla doradcy podatkowego ustanowionego z urzędu, zostały wprowadzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz.U. nr 31, poz. 153) - dalej jako "rozporządzenie". Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, zasądzając wynagrodzenie doradcy podatkowego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy doradcy podatkowego, a także charakter sprawy i wkład pracy doradcy podatkowego w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Jednocześnie w myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia, podstawę zasądzenia wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, stanowią kwoty określone w § 3. Wynagrodzenie to nie może być wyższe niż sześciokrotna kwota określona w § 3 ani nie może przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W przepisie § 2 ust. 3 rozporządzenia ustawodawca wskazał przy tym, że w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu, przyznaną pełnomocnikowi opłatę sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tej opłacie. Natomiast stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% kwot wynagrodzenia, o których mowa w § 3 rozporządzenia oraz niezbędne, udokumentowane wydatki doradcy podatkowego.