Dnia 22 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Kuchta po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata J. S. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu w sprawie ze skargi H. Z. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności składkowych p o s t a n a w i a: przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz adwokata J. S. kwotę 221,40zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych 40/100), w tym 41,40 zł (czterdzieści jeden 40/100) podatku VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2013 r. odrzucił skargę H. Z. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności składkowych.
Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 6 września 2013 r. ustanowiono dla skarżącej na jej wniosek adwokata z urzędu. Na tej podstawie w dniu 8 października 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła pełnomocnikiem H. Z. adwokata J. S..
W dniu 16 października 2013 r. wyznaczony pełnomocnik z urzędu złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach opinię prawną o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od w/w postanowienia o odrzuceniu skargi. Opinia zawierała wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu i oświadczenie, że wynagrodzenie to nie zostało uiszczone.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) adwokat wyznaczony do udzielenia pomocy prawnej w ramach prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. "b" rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461) - dalej określanego jako "rozporządzenie", w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji wynagrodzenie może być przyznane za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stawka minimalna wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W przedmiotowej sprawie pełnomocnik ustanowiony z urzędu sporządził, przesłał skarżącej oraz przedłożył Sądowi opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Nadto, zgodnie z wymogiem ustanowionym przez § 20 rozporządzenia, w opinii zawarł wniosek o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącej z urzędu wraz z oświadczeniem, że nie zostało ono uiszczone w żadnej części.
Stosownie do treści § 18 ust 1 pkt 2 lit. b w zw. z pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia, stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wynosi 180 zł, jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji (240 zł x 75 %). Zgodnie zaś z § 2 ust. 3 rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłatę zasądzaną na rzecz adwokata sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Wobec powyższego, na podstawie § 18 ust. 1 pkt 2 lit. "b" w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" oraz § 2 ust. 3 rozporządzenia, Sąd przyznał wynagrodzenie orzekając, jak w sentencji postanowienia.