Wniosek w przedmiocie określenia opłaty stałej za usługi wodne
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek po rozpoznaniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.K. Sp. z o. o. w K. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi Wodociągi K. Sp. z o. o. w K. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w K. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia opłaty stałej za usługi wodne postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 20 września 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił skargę kasacyjną W.K. Sp. z o. o. w K. reprezentowanej przez pełnomocnika radcę prawnego J. K. od wyroku z 12 lipca 2018 r. sygn. akt I SA/Ke 169/18 oddalającego skargę. Sąd wskazał, iż skarżącą wezwano do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej poprzez złożenie oświadczenia, czy żąda rozpoznania skargi kasacyjnej na rozprawie lub zrzeka się jej przeprowadzenia (z odpisem dla strony przeciwnej) w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. W zakreślonym terminie pełnomocnik skarżącej nadesłał odpis skargi kasacyjnej oraz pismo procesowe z 13 września 2018 r, w którego treści zawarto wniosek o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie. Pismo to jednak nadesłano bez odpisu dla strony przeciwnej.

W piśmie procesowym z 20 września 2018 r. skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi kasacyjnej.

Uzasadniając wniosek podała, że odpis oświadczenia nie został dołączony na skutek omyłki. W zamian skarżąca dołączyła odpis skargi kasacyjnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2012 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) zwanej dalej "ustawą p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej. Przepis art. 87 § 1 p.p.s.a. stanowi, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu - art. 87 § 2 p.p.s.a.

Przechodząc natomiast do merytorycznego rozpoznania wniosku stwierdzić należy, że przesłanką przywrócenia terminu jest uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu.

Brak winy w uchybieniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności.

O braku winy w uchybieniu terminu można zatem mówić jedynie wtedy, gdy strona, czy działający w jej imieniu i na jej rzecz pełnomocnik (szczególnie profesjonalny, od którego wymaga się znajomości reguł postępowania sądowego), nie mogą usunąć przeszkody w jego dotrzymaniu, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, iż podniesiona we wniosku o przywrócenie terminu okoliczność nie może świadczyć o braku winy strony skarżącej w uchybieniu terminu. Nie można bowiem uznać, że omyłka w dokonaniu czynności była zdarzeniem nagłym czy też zdarzeniem od strony niezależnym, za które nie ponosi ona odpowiedzialności. W ocenie Sądu, uchybienie polegające na omyłkowym przesłaniu do Sądu odpisu skargi kasacyjnej zamiast odpisu oświadczenia, czy żąda rozpoznania skargi kasacyjnej na rozprawie lub zrzeka się jej przeprowadzenia należy bez wątpienia uznać za działanie posiadające znamiona winy, wyrażającej się w braku zachowania szczególnej staranności, jakiej można i należy wymagać od zawodowego pełnomocnika (por. postanowienie WSA w Warszawie z 26 grudnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2658/16, publ. CBOI)

Należy więc uznać, że nie zostały spełnione przesłanki przywrócenia terminu, a mianowicie nie uprawdopodobniono istnienia przesłanki braku winy stanowiący warunek sine qua non jego uwzględnienia.

W tej sytuacji, wobec braku podstaw do uwzględnienia wniosku, należało go oddalić, o czym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach orzekł na podstawie art. 86 § 1 ustawy p.p.s.a.

Strona 1/1