Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Damian Bronowicki po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2021 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy zaliczenia zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r. na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za II kwartał 2020 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: strona skarżąca, Spółka) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zaliczenia zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r. na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za II kwartał 2020 r. W powyższej skardze strona skarżąca wniosła również o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu jest więc instytucją wyjątkową i ma na celu przejściowe zabezpieczenie interesów skarżącego.
Możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dotyczy takiego rozstrzygnięcia, które podlega wykonaniu, to znaczy takiego, które nakłada na stronę skarżącą obowiązek podjęcia określonych czynności w celu doprowadzenia do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w zaskarżonym akcie.
Sąd na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. może wstrzymać wykonanie tylko takiego postanowienia, które podlega wykonaniu w sposób dobrowolny, lub też w razie braku pożądanego działania przez zobowiązanego - w sposób przymusowy. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu polega więc na wstrzymaniu skutków prawnych, które on wywołuje, związanych z ustaleniem praw i obowiązków strony postępowania. W przypadku gdy zaskarżone postanowienie nie nakłada na stronę żadnych obowiązków, nie można wstrzymać jego wykonania.
Spółka wniosła o wstrzymanie wykonania postanowienia utrzymującego w mocy postanowienie odmawiające zaliczenia zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r. na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za II kwartał 2020 r. Jest to rodzaj aktu prawnego nienoszącego znamion wykonalności. Zaskarżone postanowienie nie ustaliło żadnych obowiązków o charakterze prawno-materialnym.
Skoro zatem jest to akt nie nadający się do wykonania, to nie może być też mowy o jego wstrzymaniu, gdyż brak mu cech wykonalności.
Na marginesie należy również dodać, że strona skarżąca nie wskazała okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, jak również nie przedłożyła żadnych dokumentów, wskazujących na konieczność udzielenia jej ochrony tymczasowej. Podkreślić trzeba, że to w interesie strony leży takie sformułowanie wniosku, by powołane w nim okoliczności wskazywały na spełnienie przesłanki z art. 61 § 3 P.p.s.a. oraz poparcie twierdzeń w tym zakresie stosowanymi dokumentami.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a, orzekł jak w sentencji