Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na informację Wojewódzkiego Urzędu Pracy z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia protestu bez rozpatrzenia postanawia: 1. Pozostawić skargę bez rozpatrzenia. 2. Zwrócić od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim stronie skarżącej, na jej koszt, kwotę 200 (dwieście) złotych, tytułem uiszczonego wpisu od skargi. UZASADNIENIE I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowana przez adwokat A.T., wniosła skargę na informację Wojewódzkiego Urzędu Pracy wskazaną w sentencji niniejszego postanowienia. Z ostrożności procesowej w skardze zawarto wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia, z uwagi na fakt, iż jego uchybienie nie było zawinione przez pełnomocnika skarżącej, albowiem do Kancelarii pełnomocnika nie wpłynęła żadna korespondencja w tym przedmiocie. Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 13 października 2021 r. wezwano pełnomocnika strony skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia (art. 61 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 11 lipca 2011 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 - t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 818; dalej: ustawa wdrożeniowa) przez złożenie kompletnej dokumentacji, o której mowa w art. 61 ust. 2 ww. ustawy. Powyższe wezwanie doręczono pełnomocnikowi strony skarżącej 20 października 2021 r. (z.p.o. - k. 67 akt sądowych). Pismem z dnia [...] października 2021 r. pełnomocnik skarżącej nadesłał kompletną dokumentację, która nie spełnia wymogów, o których w art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga na pozostawienie protestu bez rozpatrzenia będąca przedmiotem rozpoznania w niniejszym postępowaniu wniesiona została w oparciu o przepisy szczególne zawarte w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020. Przepisy tej ustawy przewidują częściowo odmienne: wymogi w stosunku do skargi i reguły postępowania sądowoadministracyjnego niż ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: p.p.s.a.). Zgodnie z art. 64 ustawy wdrożeniowej w zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania przed sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy p.p.s.a. określone dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 z wyłączeniem art. 52-55, art. 61 § 3-6, art. 115-122, art. 146, art. 150 i art. 152 p.p.s.a. Uprawnienie sądu administracyjnego do rozstrzygania w niniejszej sprawie wynika zatem z art. 61 ustawy wdrożeniowej w zw. z art. 3 § 3 p.p.s.a. Stosownie do treści art. 61 ust. 2 ustawy wdrożeniowej skarga w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpoznania jest wnoszona przez wnioskodawcę w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w art. 58 ust. 1 albo ust. 4 pkt 2, art. 59 albo art. 66 ust. 2 pkt 1, wraz z kompletną dokumentacją w sprawie bezpośrednio do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skarga podlega wpisowi stałemu. W myśl art. 61 ust. 3 ustawy wdrożeniowej kompletna dokumentacja obejmuje: wniosek o dofinansowanie projektu, informację o wynikach oceny projektu, wniesiony protest i informację o wyniku rozpatrzenia protestu, bądź o negatywnej ponownej ocenie projektu, bądź o pozostawieniu protestu bez rozpatrzenia - wraz z ewentualnymi załącznikami. Kompletna dokumentacja jest wnoszona przez wnioskodawcę w oryginale lub w postaci uwierzytelnionej kopii (art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej). W myśl art. 61 ust. 6 pkt 2 ustawy wdrożeniowej wniesienie skargi bez kompletnej dokumentacji powoduje pozostawienie jej bez rozpatrzenia, z zastrzeżeniem ust. 7, który obliguje sąd do wezwania wnioskodawcy do uzupełnienia dokumentacji w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia. Z art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej wynika, że jeżeli strona nie przedstawi oryginałów dokumentacji, powinna je przedstawić w uwierzytelnionej kopii. Zgodnie z art. 48 § 3 p.p.s.a. zamiast oryginału dokumentu strona może złożyć odpis dokumentu, jeżeli jego zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym, doradcą podatkowym lub radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Należy zaś wskazać, że art. 48 § 3 podlega zastosowaniu w niniejszej sprawie na mocy cytowanego wcześniej art. 64 ustawy wdrożeniowej. W niniejszej sprawie strona skarżąca, reprezentowana przez adwokata, wniosła skargę bez kompletnej dokumentacji. Obowiązek ten ciążył na pełnomocniku już w momencie inicjowania postępowania przed tutejszym Sądem i wynikał wprost z regulacji art. 61 ust. 2-4 ustawy wdrożeniowej. W związku z tym, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 13 października 2021 r. pełnomocnik strony został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia, poprzez złożenie kompletnej dokumentacji, o której mowa w art. 61 ust. 2 ustawy wdrożeniowej. W terminie do usunięcia braków formalnych skargi pełnomocnik strony nadesłał kompletną dokumentację, jednakże nie spełnia ona wymogów, o których w art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej oraz art. 48 § 3 p.p.s.a. Nadesłany wniosek o dofinansowanie projektu nie stanowi bowiem wniosku, jaki został złożony do instytucji zarządzającej, gdyż nie zawiera podpisu osoby uprawnionej do podejmowania decyzji wiążących w stosunku do wnioskodawcy. Natomiast informacja o wynikach oceny projektu oraz informacja o pozostawieniu protestu bez rozpatrzenia nie została poświadczona za zgodność z oryginałem. W ocenie Sądu wywiązanie się z nałożonych obowiązków jedynie w części, poprzez nadesłanie nieuwierzytelnionej kopii kompletnej dokumentacji, nie spełniało wymogów z art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej. Reprezentujący stronę profesjonalny pełnomocnik powinien być świadomy ciążących na nim obowiązków wynikających wprost z ustawy wdrożeniowej i nadesłać oryginał lub uwierzytelnioną kopię kompletnej dokumentacji, czego nie uczynił ani w momencie inicjowania postępowania przed tutejszym Sądem, wykonując zaś zobowiązanie Sądu, nie uczynił tego w sposób prawidłowy. Sąd podziela stanowisko zaprezentowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I OZ 156/19, że wynikająca z art. 34 p.p.s.a. zasada wolnego wyboru sposobu działania przed sądem administracyjnym polega na tym, że strony same decydują o tym, czy w postępowaniu sądowoadministracyjnym będą występowały osobiście, czy przez pełnomocnika. Skoro strona skarżąca powierzyła prowadzenie sprawy profesjonalnemu pełnomocnikowi, w zaufaniu do jego wiedzy i kompetencji, to ten, zgodnie z art. 61 ust. 2-4 ustawy wdrożeniowej, obowiązany był nadesłać skargę wraz z kompletną dokumentacją, która winna być przedłożona w oryginale lub w postaci uwierzytelnionej kopii. Od pełnomocnika można oczekiwać znajomości ciążących na nim obowiązków zawodowych. Istotą jego pracy jest rzetelne dbanie o interesy mocodawcy, między innymi poprzez wypełnianie w terminie wszystkich wymogów proceduralnych umożliwiających stronie pełny udział w postępowaniu. Strona ponosi zaś wszelkie skutki działań pełnomocnika, także negatywne skutki uchybień lub czynności wadliwie dokonanych (por. postanowienie NSA z dnia 22 października 2019 r., sygn. akt II OZ 932/19). Wobec powyższego, na podstawie art. 61 ust. 6 pkt 2 w zw. z ust. 7 ustawy wdrożeniowej, Sąd postanowił o pozostawieniu skargi bez rozpatrzenia. O zwrocie uiszczonego wpisu Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z art. 64 ustawy wdrożeniowej. Odnosząc się zaś do zawartego w skardze wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi Sąd wyjaśnia, że skarga (a tym samym wniosek zawarty w skardze) zawierała braki formalne, które nie zostały usunięte w terminie. Zatem z uwagi na pozostawienie skargi bez rozpatrzenia, rozpoznanie niniejszego wniosku stało się bezprzedmiotowe (por. postanowienie WSA w Krakowie z 15 czerwca 2021 r., III SA/Kr 728/19).
I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowana przez adwokat A.T., wniosła skargę na informację Wojewódzkiego Urzędu Pracy wskazaną w sentencji niniejszego postanowienia. Z ostrożności procesowej w skardze zawarto wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia, z uwagi na fakt, iż jego uchybienie nie było zawinione przez pełnomocnika skarżącej, albowiem do Kancelarii pełnomocnika nie wpłynęła żadna korespondencja w tym przedmiocie.
Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 13 października 2021 r. wezwano pełnomocnika strony skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia (art. 61 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 11 lipca 2011 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 - t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 818; dalej: ustawa wdrożeniowa) przez złożenie kompletnej dokumentacji, o której mowa w art. 61 ust. 2 ww. ustawy.
Powyższe wezwanie doręczono pełnomocnikowi strony skarżącej
20 października 2021 r. (z.p.o. - k. 67 akt sądowych).
Pismem z dnia [...] października 2021 r. pełnomocnik skarżącej nadesłał kompletną dokumentację, która nie spełnia wymogów, o których w art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na pozostawienie protestu bez rozpatrzenia będąca przedmiotem rozpoznania w niniejszym postępowaniu wniesiona została w oparciu o przepisy szczególne zawarte w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020. Przepisy tej ustawy przewidują częściowo odmienne: wymogi w stosunku do skargi i reguły postępowania sądowoadministracyjnego niż ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: p.p.s.a.). Zgodnie z art. 64 ustawy wdrożeniowej w zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania przed sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy p.p.s.a. określone dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 z wyłączeniem art. 52-55, art. 61 § 3-6, art. 115-122, art. 146, art. 150 i art. 152 p.p.s.a.
Uprawnienie sądu administracyjnego do rozstrzygania w niniejszej sprawie wynika zatem z art. 61 ustawy wdrożeniowej w zw. z art. 3 § 3 p.p.s.a.
Stosownie do treści art. 61 ust. 2 ustawy wdrożeniowej skarga w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpoznania jest wnoszona przez wnioskodawcę w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w art. 58 ust. 1 albo ust. 4 pkt 2, art. 59 albo art. 66 ust. 2 pkt 1, wraz z kompletną dokumentacją w sprawie bezpośrednio do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skarga podlega wpisowi stałemu. W myśl art. 61 ust. 3 ustawy wdrożeniowej kompletna dokumentacja obejmuje: wniosek o dofinansowanie projektu, informację o wynikach oceny projektu, wniesiony protest i informację o wyniku rozpatrzenia protestu, bądź o negatywnej ponownej ocenie projektu, bądź o pozostawieniu protestu bez rozpatrzenia - wraz z ewentualnymi załącznikami. Kompletna dokumentacja jest wnoszona przez wnioskodawcę w oryginale lub w postaci uwierzytelnionej kopii (art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej).