Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie podatku od nieruchomości oraz podatku leśnego za 2007 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi K.I. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 10 kwietnia 2008 r. sygn. akt I SA/Go 212/08 wydanego w sprawie ze skargi K.I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oraz podatku leśnego za 2007 r. postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 10 kwietnia 2008 r. sygn. akt I SA/Go 212/08. Sygn. akt I SA/Go 212/08 Sygn. akt I SA/Go 212/08 1

Uzasadnienie

Wyrokiem z 10 kwietnia 2008 r. sygn. akt I SA/Go 212/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę K.I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] listopada 2007 r. nr [...] wydaną w przedmiocie podatku od nieruchomości oraz podatku leśnego za 2007 r.

Pismem sporządzonym osobiście [...] grudnia 2015 r. skarżący wniósł do tutejszego Sądu skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyżej wskazanego prawomocnego wyroku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Tryb wnoszenia do wojewódzkiego sądu administracyjnego skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia regulują przepisy art. 285 a-l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwane dalej P.p.s.a. W myśl art. 285f § 1 P.p.s.a. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się. Z § 3 tego przepisu wynika, że skargę nieopłaconą, skargę wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 oraz skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie, sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym.

Dodać należy, iż zgodnie z art. 285I P.p.s.a. w przypadkach nieuregulowanych przepisami niniejszego działu do postępowania wywołanego wniesieniem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.

Z treści zaś art. 175 § 1 P.p.s.a. objętego rozdziałem "skarga kasacyjna" wynika, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i § 3, które dopuszczają wyjątek od tej zasady, pozwalając na sporządzenie skargi kasacyjnej innym, wymienionym w nim osobom.

Podkreślenia wymaga, że niesporządzenie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przez jedną z osób wskazanych w art. 175 P.p.s.a. jest brakiem nieusuwalnym, czyniącym taką skargę niedopuszczalną i tym samym podlegającą odrzuceniu a limine bez wzywania do uzupełnienia braku (por. R. Hauser, M. Wierzbowski "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz" wyd. C. H. Beck Warszawa 2013 r., s. 1063 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 lipca 2012 r. sygn. akt II ONP 3/12 opubl. CBOiS).

Mając na uwadze treść powyższych przepisów nie ulega wątpliwości, iż skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego (art. 175 § 1 w związku z art. 285I P.p.s.a.). Natomiast skarżący nie należy do kręgu podmiotów, o których mowa w art. 175 P.p.s.a., a w szczególności nie jest adwokatem lub radcą prawnym. Zatem wniesioną przez niego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia należało uznać za niedopuszczalną.

Na marginesie Sąd zauważa, że wyrok oddalający skargę K.I. uprawomocnił się 24 czerwca 2008 r., a zatem dwuletni termin o którym mowa w art. 285 f §1 P.p.s.a. upłynął skarżącemu 24 czerwca 2010 r. Powyższa okoliczność nie legła u podstaw wydania niniejszego postanowienia, jednakże powoduje, że skarżący nawet gdyby był reprezentowany przez fachowego pełnomocnika, nie mógłby skutecznie zainicjować postępowania w sprawie stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia z uwagi na upływ terminu do złożenia skargi w tym przedmiocie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na postawie art. 285 f § 3 w zw. z art. 285 I i art. 175 P.p.s.a., skargę odrzucił.

-----------------------

Sygn. akt I SA/Go 212/08

1

Strona 1/1