Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, , , po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Sp. z o.o. Sp. k. w T. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia zawiesić postępowanie sądowe.
Zaskarżoną obecnie interpretacją indywidualną Minister Finansów uznał za nieprawidłowe stanowisko skarżącej Spółki w części dotyczącej ponoszenia przez nią na rzecz pracowników kosztów noclegów w trasie i kosztów posiłków spożywanych przez nich w czasie spotkania służbowego z klientem pracowników, uznawszy, że koszty te będą stanowić dla rzeczonych pracowników "nieodpłatne świadczenie" skutkujące powstaniem przychodu ze stosunku pracy.
W toku rozprawy przeprowadzonej w dniu 4 lutego 2014 r. pełnomocnik strony skarżącej, wskazując na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2797/11 dotyczące pytania prawnego przedstawionego Trybunałowi Konstytucyjnemu w zakresie zgodności z Konstytucją RP pojęcia "innych nieodpłatnych świadczeń", użytego m.in. w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.; dalej w skrócie: "p.d.o.f."), wniósł o zawieszenie postępowania sądowego do czasu rozpoznania sprawy przez Trybunał.
W piśmie procesowym z dnia 13 lutego 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w K., działający z upoważnienia Ministra Finansów, przychylił się do ww. wniosku pełnomocnika strony skarżącej.
Trzeba tutaj odnotować, że sygnalizowanym wyżej postanowieniem z dnia 21 października 2013 r. przedstawiono Trybunałowi Konstytucyjnemu następujące zagadnienie prawne: "czy przepisy art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 i ust. 2a pkt 2 w związku z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., w zakresie w jakim nie precyzują pojęcia "innych nieodpłatnych świadczeń" i stanowią podstawę do ustalenia wartości pieniężnej tych świadczeń wliczanej do przychodu ze stosunku pracy, są zgodne z art. 2 oraz art. 217 w związku z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.)". Sprawa ta została w Trybunale zarejestrowana pod sygn. akt P 52/13.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej w skrócie: "P.p.s.a.") sąd może zawiesić postępowanie na zgodny wniosek stron. Przypadek taki ma miejsce w niniejszej sprawie, jako że wniosek został wyartykułowany przez stronę skarżącą, a strona przeciwna się do niego przychyliła.
Niezależnie od przyjętej wyżej podstawy zawieszenia postępowania należy odnotować, że Sąd ma możliwość fakultatywnego zawieszenia postępowania w przypadku, gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym (art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. in fine). W piśmiennictwie zaprezentowano stanowisko, że w sytuacji gdy strony złożą wniosek o zawieszenie postępowania, a występuje inna przyczyna obligująca sąd lub umożliwiająca mu zawieszenie postępowania na podstawie przesłanek zawartych w art. 124 i art. 125 P.p.s.a, postępowanie powinno być zawieszone na tej innej podstawie (zob. H. Knysiak-Molczyk [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Postępowanie sądowoadministracyjne, wyd. 1, Warszawa 2004, s. 252). Podobnie przyjmuje się w orzecznictwie. Naczelny Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, że dopiero po wyeliminowaniu innej podstawy zawieszenia, można oprzeć postanowienie o zawieszeniu postępowania na zgodnym wniosku stron (por. postanowienie NSA z dnia 25 maja 2011 r., II FSK 1/11; LEX nr 1081236). W sytuacji pokrywania się podstaw zawieszenia, gdy jedną z przyczyn zawieszenia jest przesłanka wskazana w art. 126 P.p.s.a., a drugą przesłanka uzasadniająca zawieszenie postępowania z urzędu, pierwszeństwo ma zawsze przyczyna uzasadniająca zawieszenie postępowania z urzędu (por. postanowienie NSA z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. akt I OSK 1832/10; LEX nr 741598 i powołane tam postanowienie SN z dn. 14 września 1977 r., sygn. akt III CRN 194/74, opubl. OSPiKA z 1978 r., nr 4, poz. 80; podobnie w postanowieniach NSA z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt I GZ 496/13 i z dnia 26 listopada 2013 r. I GZ 509/13; oba dostępne w bazie orzeczeń na stronie: www.nsa.gov.pl).