Sprawa ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym
Sentencja

Starszy referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Gabriel Radecki po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...], nr [...] [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym p o s t a n a w i a 1. ustanowić skarżącemu adwokata; 2. umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie strona 1/2

Skarżący, po doręczeniu mu wyroku z dnia 10 października 2017 r., którym uchylono zaskarżoną decyzję, wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Oświadczył, że obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i utrzymuje się wyłącznie z emerytury, która po odliczeniu zajęcia egzekucyjnego wynosi 1282, 35 zł. Podkreślił, iż jego żona otrzymuje emeryturę w kwocie 864,43 zł. We wniosku nie wskazano żadnego majątku, poza domem.

Referendarz sądowy wezwał skarżącego do nadesłania dokumentów źródłowych, zwracając mu jednocześnie uwagę, że jest on zwolniony od kosztów sądowych oraz że wspomnianym wyrokiem z dnia 10 października 2017 r. uwzględniono jego skargę. Mimo to wnioskujący nadesłał dokumenty źródłowe objęte wezwaniem, które generalnie potwierdzają powyższe oświadczenia, w szczególności kopie decyzji w sprawie emerytur wraz z potwierdzeniami ich wypłaty i pismem informującym o zajęciu jego emerytury od listopada bieżącego roku, potwierdzenie przyjęcia wniosku o wpis informacji o zawieszeniu działalności gospodarczej z dniem 30 września 2017 r., wyciąg z rachunku bankowego jego żony (nie odnotowuje on żadnych operacji, saldo na rachunku stale wynosi 20,35 zł), potwierdzeń spłaty rat zaległości w podatku od nieruchomości za trzy miesiące oraz dokumentację dotyczącą zobowiązań kredytowych (rata kredytu wynosi 68,92 CHF; skarżący z żoną spłaca zadłużenie z tytułu czterech kart kredytowych, z których najwyższe opiewa na kwotę 9.594,32 zł - ostatnia rata spłaty wyniosła w tym przypadku 420 zł).

Mając na względzie powyższe, zważono, co następuje:

Na wstępie powtórzyć trzeba, że skarżącemu przysługuje zwolnienie od kosztów sądowych z mocy ustawy. Zgodnie bowiem z art. 239 § 1 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej P.p.s.a.) strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku uiszczenia takich kosztów. tak samo jak, stosownie do art. 239 § 1 pkt 4 P.p.s.a., strona, której przyznane zostało prawo do pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa. Tym samym wniosek o zwolnienie od kosztów był w rozpatrywanej sprawie zbędny i nie może być rozpoznany: niepodobna przecież wnioskodawcy ani przyznać tego, co i tak przysługuje mu z mocy ustawy, ani tym bardziej tego odmówić, oddalając jego wniosek. W takim przypadku postępowanie w przedmiocie prawa pomocy podlega umorzeniu na podstawie art. 249a P.p.s.a. i dlatego orzeczono jak w punkcie drugim sentencji.

Wątpliwości może też budzić potrzeba ustanowienia dla skarżącego adwokata w sytuacji, gdy skarga została uwzględniona. Przepisy regulujące postępowanie sądowoadministracyjne nie wykluczają jednak możliwości zaskarżenia przez stronę orzeczenia, które jest dla niej korzystne. Dlatego wniosek w rozpatrywanej części musi być rozpoznany.

Strona 1/2