Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Winiarski po rozpoznaniu w dniu 29 października 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie ulgi płatniczej- umorzenie zaległości podatkowych postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi;
W dniu 12 kwietnia 2007r. skarżący Z. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w K. skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia "[...]" Nr "[...]".
W odpowiedzi na przedmiotową skargę organ odwoławczy zawarł wniosek o jej odrzucenie z uwagi na uchybienie trzydziestodniowego terminu do jej wniesienia.
W dalszej kolejności w dniu 14 czerwca br. skarżący nadał w Urzędzie Pocztowym w Ż. wniosek o przywrócenie terminu do dokonania uchybionej czynności tj. do złożenia skargi. W uzasadnieniu podał, iż zgadza się z zarzutem Dyrektora Izby Skarbowej, iż uchybił terminowi do wniesienia skargi do Sądu, jednak fakt ten pozostaje dla niego niewytłumaczalny w sensowny sposób.
Wobec powyższego, na mocy zarządzenia z dnia 20 czerwca 2007r. w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu, wezwano skarżącego do wskazania kiedy ustała przyczyna uchybienia. Nadto zobowiązano skarżącego- pod rygorem oddalenia przedmiotowego wniosku- do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu.
W odpowiedzi na powyższe Z. P. nadesłał do Sądu pismo, w którym wskazał, iż z jego wyliczeń wynika, iż ,,siedmiodniowy termin do przywrócenia terminu do wniesienia skargi został w pełni dotrzymany". Podał również, iż wobec powyższego, uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu jest bezzasadne.
W dniu 25 lipca 2007r. wpłynęło do tut. Sądu pismo w treści, którego Dyrektor Izby Skarbowej w K. wniósł o nieuwzględnienie wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, bowiem nie uprawdopodobnił on opóźnienia okolicznościami wskazującymi na brak winy, nie jest także w stanie w sposób sensowny wytłumaczyć tego zaniechania.
Zarządzeniem z dnia 3 września br. ponownie wezwano skarżącego w terminie 7 dni, tym razem pod rygorem uznania wniosku o przywrócenie terminu za spóźniony do jednoznacznego wskazania kiedy ustała przyczyna uchybienia terminu. Przedmiotowe wezwanie skarżący odebrał w dniu 10 września 2007r., tym samym termin do udzielenia odpowiedzi upłynął dnia 17 września br. Z. P. nie uczynił jednak zadość wezwaniu Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 86 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie p.p.s.a. stanowi, iż jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W myśl art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do Sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2). Zgodnie natomiast z art. 87 § 4 p.p.s.a. równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W powołanych wyżej przepisach zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, aby wniosek mógł zostać uwzględniony. Jedną z przesłanek jest dochowanie przez zainteresowanego siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, który zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody.
W rozpatrywanym przypadku skarżący w złożonym wniosku o przywrócenie terminu nie wskazał, kiedy ustała przyczyna uchybienia terminu, dlatego też wezwany został do uzupełnienia przedmiotowego braku. Nie uczynił on jednak zadość wezwaniu Sądu ograniczając się jedynie do stwierdzenia, iż termin ten został w pełni dotrzymany. Nie udzielił także odpowiedzi na powtórne wezwanie Sądu z dnia 4 września 2007r.
Sąd zatem, zgodnie z nadanym w wezwaniu, o którym mowa powyżej rygorem uznał, iż wniosek skarżącego o przywrócenie terminu złożony został po terminie.
Dlatego też stosownie do art. 88 p.p.s.a. w myśl, którego spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym, orzeczono jak w sentencji.