Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, , , po rozpoznaniu w dniu 5 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. z dnia [...] nr [...] o odmowie stwierdzenia wobec A sp. z o.o. nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...] zł.
Wniosek, którego nie uwzględniły organy podatkowe dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych uiszczonego w związku z wpłatą dokonaną w 2009 r. na rzecz skarżącej Spółki przez jej udziałowca A. Ch.. Wpłata ta została pierwotnie potraktowana przez Spółkę jako dopłata (w deklaracji dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnej treść tej czynności określono jako dopłaty do kapitału zakładowego na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników firmy A sp. z o.o. we W.). Jednakże - ze względu na fakt, że drugi ze wspólników nie dokonał wpłat na rzecz Spółki - strona uznała, że wpłata dokonana przez A. Ch. nie może być zakwalifikowana jako dopłata do kapitału i de facto stanowi pożyczkę dla Spółki.
Istotę sporu w niniejszej sprawie stanowi kwestia zakwalifikowania wspomnianej wpłaty, którą strona skarżąca traktuje jako pożyczkę otrzymaną od udziałowca, a organy podatkowe uznają za dopłatę do kapitału zakładowego oraz zagadnienie zgodności opodatkowania dopłat z Dyrektywą Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U.UE.L.69.249.25 ze zm.).
Argumentacja Spółki zawarta we wniosku o stwierdzenie nadpłaty zmierza do wykazania, że wpłata dokonana przez A. Ch. w styczniu 2009 r. stanowiła de facto pożyczkę udzieloną Spółce przez jej udziałowca, a więc czynność, która zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. i ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych począwszy od 1 stycznia 2009 r. jest zwolniona z opodatkowania podatkiem kapitałowym.
Ze względu na stanowisko organów podatkowych, które uznały analizowaną wpłatę za dopłatę do kapitału zakładowego, argumentacja strony skarżącej obejmuje także kwestię wynikającego ze wspomnianej Dyrektywy zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych operacji związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki.
Na rozprawie w dniu 14 czerwca 2011 r. pełnomocnik Dyrektora Izby Skarbowej w K. wniósł o zawieszenie postępowania sądowego w niniejszej sprawie do czasu rozstrzygnięcia przez ETS pytania prejudycjalnego zawartego w postanowieniu NSA z dnia 26 maja 2010 r. (sygn. akt II FSK 2130/08).
W piśmie z dnia 14 lipca 2011 r. pełnomocnik strony skarżącej przychylił się do wniosku o zawieszenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Postanowieniem z dnia 26 maja 2010 r. (sygn. akt II FSK 2130/08) Naczelny Sąd Administracyjny skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej następujące pytania prejudycjalne dotyczące wykładni przepisów prawa unijnego: 1. Czy przy wykładni art. 7 ust. 1 dyrektywy 69/335/EWG sąd krajowy zobowiązany jest uwzględnić postanowienia dyrektyw zmieniających, w szczególności dyrektyw 73/79/EWG i 73/80/EWG, w sytuacji, gdy dyrektywy te nie obowiązywały już w momencie akcesji Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej? 2. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie pierwsze, czy wyłączenie aktywów spółki kapitałowej z podstawy opodatkowania podatkiem kapitałowym, określone w art. 5 ust. 3 tiret pierwsze dyrektywy 69/335/EWG dotyczy wyłącznie aktywów spółki kapitałowej, której kapitał ulega podwyższeniu?.
Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd może zawiesić postępowanie na zgodny wniosek stron.
Wskazać należy, iż zagadnienie przestawione ETS przez NSA (w pyt. pierwszym) ma odniesienie ogólne, gdyż dotyczy kwestii czy dla zastosowania zwolnienia z podatku kapitałowego czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 dyrektywy 69/335/EWG istotny jest stan prawny obowiązujący w dniu 1 stycznia 1986 r. we Wspólnocie - wzorzec wynikający ze wspólnotowego systemu podatku kapitałowego ustanowionego na mocy Dyrektywy czy też stan prawny obowiązujący w Rzeczypospolitej Polskiej, która w tym czasie nie była członkiem Wspólnoty.
W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, iż zaistniała przesłanka uwzględnienia zgodnego wniosku stron o zawieszenie postępowania sądowego, a zatem należało orzec jak w sentencji.