Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w dniu 21 września 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 lutego 2011 r. Sygn. akt [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji p o s t a n a w i a : 1. odrzucić skargę; 2. przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego adwokatowi F. P.-L. wynagrodzenie w kwocie 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć dwadzieścia) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej ustanowionej z urzędu.
Zaskarżoną do sądu decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu wniosku Z. S. z dnia 16 sierpnia 2010 roku o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta z dnia 6 sierpnia 2010 roku, nr [...] o zmianie decyzji ostatecznej ustalającej podatek od nieruchomości na 2009 rok na podstawie art. 249, art. 248 § 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), odmówiło wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Podstawą powyższego rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:
Zaskarżoną decyzją organ pierwszej instancji dokonał zmiany decyzji ostatecznej ustalającej podatek od nieruchomości na 2009 rok oraz ustalił w/w podatek w wysokości 10,00 złotych. Decyzję podatnik odebrał w dniu 16 sierpnia 2010 roku, natomiast w dniu 17 sierpnia 2010 roku (czyli w terminie właściwym na wniesienie odwołania) wniósł pismo do organu pierwszej instancji, w którym wskazał, iż "odwołuje się od decyzji [...] i [...] z dnia 6 sierpnia 2010 roku otrzymanej w dniu 16 sierpnia 2010 roku". Skarżący wniósł także o stwierdzenie nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 k.p.a., wskutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu 156 § 1 k.p.a. Kolegium pismem z dnia 30 sierpnia 2010 roku pouczyło skarżącego, iż w sprawach podatkowych organy stosują Ordynację podatkową, a nie kodeks postępowania administracyjnego. Jednocześnie wezwało o sprecyzowanie czy jego pismo jest odwołaniem czy wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji. Jeśli pismo skarżącego jest odwołaniem, Kolegium wezwało skarżącego do usunięcia jego braków formalnych poprzez określenie zarzutów wobec w/w decyzji podatkowych. Pismem z dnia 18 stycznia 2011 roku skarżący wskazał, iż wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 k.p.a., i przyznanie odszkodowania za rzeczywistą poniesioną szkodę, powstałą w skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 k.p.a.
W związku z wnioskiem strony Kolegium potraktowało pismo z dnia 16 sierpnia 2010 roku jako wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji. Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji został złożony kiedy decyzja Prezydenta Miasta nie była jeszcze ostateczna. SKO stwierdza, iż postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności jest formą nadzoru mającą celu weryfikację ostatecznych decyzji administracyjnych i postanowień. Postępowanie ona stwierdzenie nieważności jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym wszczynanym na wniosek strony lub z urzędu i służy wyeliminowaniu z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi wadami.