Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący W. Zientara, Sędziowie A. Korzeniowski, J. Zdzienicka, po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 1997 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. C. na nie określoną bliżej czynność Urzędu Skarbowego postanawia zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne.
A. C. w piśmie z dnia 5 września 1997 r. zarzucał Urzędowi Skarbowemu dochodzenie od niego, z naruszeniem art. 40 i 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (tekst jedn. Dz. U. Nr 108 z 1993 r., poz. 486 z późn. zm. - dalej zwaną u.z.p.) zaległości podatkowej ciążącej na "A" Spółce z o.o. w G. i egzekwowanie tej należności.
E. C. - w odpowiedzi na wezwanie Sądu do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia nadesłała informację, że A. C. - jej mąż - zmarł 2 października 1997 r.
Niezależnie od tego nadesłała kserokopię prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego z dnia 7 marca 1997 r. w sprawie sygn. akt [...], zasądzającego od skarżącego na rzecz Skarbu Państwa - Urzędu Skarbowego kwotę 1.206 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 9 października 1996 r. oraz kserokopię pisma nazwanego "odwołanie ode decyzji Sądu Rejonowego i Sądu Wojewódzkiego... w [...]".
W piśmie tym kwestionowano zasadność opisanego wyżej wyroku powołując się m.in. na przepisy art. 40 i art. 47 ust. 2 u.z.p. Kwestionowano też zasadność postanowienia Sądu Wojewódzkiego o odrzuceniu apelacji, jako wniesionej z uchybieniem terminu.
Stosownie do art. 97 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) - postępowanie sądowoadministracyjne ulega zawieszeniu w razie śmierci strony. Dalsze postępowania może toczyć się z udziałem spadkobierców zmarłej strony, przy czym przymiot spadkobiercy winien być wykazany prawomocnym postanowieniem sądu powszechnego o stwierdzeniu nabycia praw do spadku.
Na marginesie, ponad podstawę rozstrzygnięcia, należy wskazać żonie zmarłego, iż wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi nie było pełne i przez przeoczenie pominięto w nim wezwanie do wskazania "zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności" (art. 37 pkt 2 ustawy o NSA).
W ślad za tym wyjaśnić trzeba, iż zakres działania i właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego ograniczają art. 16-21 ustawy o NSA. W szczególności Sąd ten nie sprawuje nadzoru judykacyjnego nad sądami powszechnymi i sądowymi organami egzekucyjnymi (komornikami). Z kolei dopuszczalność skargi na decyzje lub postanowienia organów administracyjnych (w tym organów egzekucyjnych w administracji) uzależniona jest od wyczerpania środków odwoławczych (art. 34 ust. 1 i 2 ustawy o NSA).