Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.K. i Z.K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 5 października 2018 r. J. i Z.K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę, w której zarzucili, że stali się ofiarami ulgi meldunkowej. Wskazali, że w 2010 r. dokonali zbycia lokalu mieszkalnego, w którym byli zameldowani od 1980r., jednak nie złożyli w urzędzie skarbowym stosownego oświadczenia, ponieważ nie zostali poinformowani o takim obowiązku. Powołując się na swoją trudną sytuację finansową, orzecznictwo sądów administracyjnych oraz stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich w zakresie ulgi meldunkowej wnieśli o pozytywne rozpatrzenie ich sprawy i zwrot niesłusznie pobranego podatku.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wniósł o jej odrzucenie, wskazując, że wobec podatników nie było prowadzone postępowanie podatkowe w zakresie podatku odchodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia w 2010 roku nieruchomości. W sprawie Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadził czynności sprawdzające zakończone poprzez złożenie w dniu 10 listopada 2015 r. przez podatników zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-38 za 2010 rok, w którym każdy z podatników wykazał podatek z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. W sprawie nie została wydana decyzja administracyjna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej jako p.p.s.a.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Rozpoznając skargę, sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada, czy jest ona dopuszczalna. Przez dopuszczalność skargi należy rozumieć zarówno jej przesłanki przedmiotowe, tzn. określenie, od jakiego rodzaju form działalności organów administracji publicznej przysługuje skarga, jak i podmiotowe to jest określenie, jakim podmiotom przysługuje legitymacja do jej wniesienia.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn (niż wskazane w art. 58 § 1 pkt 1-5a) wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 p.p.s.a.).
O niedopuszczalności skargi z innych przyczyn mówimy m.in. wtedy, gdy wystąpi brak przedmiotu zaskarżenia. Z taką okolicznością mamy do czynienia w niniejszej sprawie, wobec podatników bowiem nie było prowadzone żadne postępowanie podatkowe w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia w 2010r. nieruchomości i nie został wydany wobec nich żaden akt administracyjny, który mógłby podlegać zaskarżeniu. Podatnicy złożyli zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-38 za 2010 rok, w którym każdy z podatników wykazał podatek z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Zeznanie to nie podlega jednak zaskarżeniu do sądu administracyjnego, nie należy bowiem do żadnej z kategorii aktów lub czynności, wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a.
Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., sąd orzekł jak w sentencji.