Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] J. w S. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] września 2009 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wyłączenie sędziego WSA Urszuli Barbary Rymarskiej

Uzasadnienie

Stowarzyszenie [...] "J" w S. A. wywiodło do tut. Sądu skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z [...] września 2009 r. wydaną w przedmiocie określenia Panu E. B. należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.

Do rozpoznania tej sprawy na rozprawie w dniu 13 stycznia 2010 r. wyznaczono sędziów NSA Mieczysława Markowskiego, WSA Piotra Pietrasza i WSA Urszulę Barbarę Rymarską.

W piśmie 8 stycznia 2010 r. Stowarzyszenie złożyło wniosek o wyłączenie całego składu sędziowskiego. W tym zakresie Stowarzyszenie wskazało na przepis art. 18 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. (dalej w skrócie: "u.p.p.s.a."). W uzasadnieniu wniosku Stowarzyszenie podniosło, że wymienieni wyżej Sędziowie brali udział przy wydawaniu wyroków tut. Sądu z 17 czerwca 2009 r. I SA/Bk 101/09 i z 2 lutego 2009 r. I SA/Bk 425/08, które to wyroki zostały zaskarżone do NSA.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Instytucja wyłączenia sędziego ma charakter procesowej gwarancji jego bezstronności w konkretnym postępowaniu, czego warunkiem jest niezależność sędziego zarówno od organów państwa jak i od stron. Wyłączenie sędziego ma służyć stworzeniu takich warunków sprawowania urzędu sędziowskiego, które eliminują możliwość wywierania nacisków na sędziego z którejkolwiek strony. Jednym z filarów gwarancji bezstronności sędziego są wymienione w ustawie przypadki, gdy podlega on wyłączeniu od orzekania w sprawie z mocy ustawy

(zob. art. 18 § 1, 2 i 3 u.p.p.s.a.).

Strona powołuje się we wniosku na przyczynę wyłączenia wynikającą z art. 18 § 1 pkt 6 u.p.p.s.a. Stosownie do ww. przepisu, sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach, w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator. Cytowane uregulowanie nie odnosi się jednak do sytuacji, gdy sędzia orzekał w innej, wcześniejszej sprawie tego samego skarżącego, w której wydane orzeczenie zostało zaskarżone.

Sprawa, której dotyczy wniosek o wyłączenie sędziów nie była przedmiotem rozpoznania przed tut. WSA, stąd nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 18 § 1 pkt 6 u.p.p.s.a. Wskazać bowiem należy, że przedmiotowa sprawa dotyczy określenia Panu E. B. należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. Natomiast powołane we wniosku sprawy dotyczyły odmowy Państwu J. i W. K. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. (I SA/Bk 101/09) oraz określenia Panu W. C. podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. od przychodu uzyskanego w postaci odszkodowania (I SA/Bk 425/08).

Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdza, że w tej sprawie nie zachodzi podstawa do wyłączenia Sędziego WSA Piotra Pietrasza.

Dlatego też, na podstawie art. 22 § 1 i 2 u.p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1