Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Mirella Łent po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 24 października 2016 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi R. H. na czynność S. B. z dnia 30 marca 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za kartę pojazdu postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie
W dniu 17 października 2016r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożony na urzędowym formularzu PPF wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, sporządzonym na urzędowym formularzu PPF, wnioskodawca podał, że prowadzi z żoną wspólne gospodarstwo domowe, którego miesięczny dochód wynosi 4.302,57 zł netto. Jako majątek skarżący wskazał mieszkanie o pow. 52 m² oraz samochód [...], rok produkcji 1992. Skarżący podał, że jego żona posiada oszczędności w kwocie 10.000 zł. Skarżący posiada dług w A. (nie wskazał kwoty). W piśmie z dnia 23 września 2016r. stanowiącym załącznik do wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący oświadczył, że miesięczne wydatki to: prąd 170 zł; woda 60 zł; ogrzewanie 200 zł; środki czystości 50 zł; utrzymanie samochodu 100 zł; śmieci i drobne naprawy 100 zł; upominki na 4 wnucząt, 2 synów i 2 synowych + 8 osób najbliższej rodziny i inne okoliczności 150-200 zł; wyjście do kina czy inną imprezę 50 zł; wyżywienie i inne nieplanowane wydatki dla 2 osób 1.200 - 1.500 zł; spłacanie pożyczki w banku jeszcze przez 2 lata, spłata pożyczki w kasie zapomogowej nauczycieli 600 zł.
Postanowieniem z dnia 24 października 2016r. Referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W piśmie z dnia 8 listopada 2016 r. skarżący podniósł, że posiada długi oraz że on i jego żona chorują.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 259 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016r., poz. 718 ze zm.) - dalej jako: "p.p.s.a.", m.in. od postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. W takiej sytuacji, tj. rozpatrując sprzeciw od takiego postanowienia, sąd - jak stanowi art. 260 § 1 p.p.s.a. - wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie Referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Zgodnie z § 2 tego przepisu, wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność, a sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu. Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym (art. 260 § 3 p.p.s.a.). Wobec powyższego, art. 260 § 2 p.p.s.a. stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 167a § 2-3 p.p.s.a., że sąd rozpoznający sprzeciw działa jako sąd pierwszej instancji.
Sąd zauważa, że pomimo braku zatytułowania pisma jako "sprzeciw", Sąd ze względu na jego treść oraz złożenie go w terminie do wniesienia sprzeciwu, potraktował go jako sprzeciw od postanowienia Referendarza z dnia 24 października 2016 r.
W świetle art. 199 p.p.s.a., zasadą jest, że strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Wyjątkiem od tej zasady jest instytucja prawa pomocy. Na podstawie art. 245 § 1 p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3). Stosownie natomiast do art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.