Sprawa ze skargi J. B. przeciwko Prezydentowi Miasta T. w przedmiocie zwrotu należności wyegzekwowanych z tytułu opłaty dodatkowej za parkowanie pojazdu w strefie płatnego parkowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. przeciwko Prezydentowi Miasta T. w przedmiocie zwrotu należności wyegzekwowanych z tytułu opłaty dodatkowej za parkowanie pojazdu w strefie płatnego parkowania postanawia: odrzucić skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 22 listopada 2013r. J. B. (skarżący) zwrócił się do tut. Sądu o wydanie - na podstawie przedstawionych dokumentów - decyzji o zwrocie kwoty 950 zł niesłusznie pobranej przez Urząd Miasta T. na podstawie upomnienia nr 23.961 z dnia 8 grudnia 2006r. Poinformował, że od 2012r. próbował swoich racji dochodzić przed Sądem Rejonowym w T. i dopiero w listopadzie 2013r. otrzymał postanowienie, iż przedmiotowa sprawa należy do właściwości sądu administracyjnego.

W odpowiedzi na skargę pełnomocnik Prezydenta Miasta T. - Dyrektor Miejskiego Zarządu Dróg w T. - wniósł o stwierdzenie niedopuszczalności skargi i jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie. W ocenie organu, postępowanie prowadzone przeciwko zobowiązanemu było prowadzone zgodnie z prawem.

W wykonaniu zarządzenia z dnia 22 stycznia 2014r. Sąd wezwał pełnomocnika Prezydenta Miasta T. - Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w T. - do wyjaśnienia, czy strona skarżąca po zakończeniu postępowania egzekucyjnego zwracała się do tego organu z odrębnym wnioskiem o zwrot należności z tytułu opłaty dodatkowej za nieopłacony postój w strefie płatnego parkowania - dot. upomnienia z dnia 8 grudnia 2006r. nr 23.961 i tytułu wykonawczego wystawionego przez Prezydenta Miasta T. z dnia [...]. nr [...] (k. 21 akt sądowych).

Jednocześnie Sąd wezwał skarżącego do wykazania, czy po zakończeniu postępowania egzekucyjnego zwracał się do Prezydenta Miasta T. z odrębnym wnioskiem o zwrot należności z tytułu opłaty dodatkowej za nieopłacony postój w strefie płatnego parkowania, wynikających z tego samego tytułu wykonawczego

(k. 22 akt sądowych).

W odpowiedzi organ poinformował, że zobowiązany nie występował z wnioskiem o zwrot należności z tytułu opłaty dodatkowej za nieopłacone parkowanie (k. 24-34 akt sądowych).

Skarżący w piśmie z dnia 1 lutego 2014r. opisał dotychczasową wymianę korespondencji między nim a Prezydentem Miasta T. i Miejskim Zarządem Dróg w T. oraz oświadczył, że w dniu 22 listopada 2012r. skierował sprawę do Sądu Rejonowego w T., a po uzyskaniu informacji, iż sprawa należy do właściwości sądu administracyjnego złożył przedmiotową skargę (k. 36-42 akt sądowych). Do pisma załączył kopię swoich pism: z dnia 10 maja 2010r. skierowanego do Prezydenta Miasta T., z 18 października 2012r., z 2 listopada 2012r. i z 4 września 2010r. - skierowanych do Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w T. oraz zawiadomienie z dnia 20 września 2010r. o wycofaniu zajęcia należności pieniężnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Na wstępie zauważyć należy, że badanie merytorycznej zasadności skargi w każdym przypadku poprzedzone jest sprawdzeniem, czy sprawa będąca jej przedmiotem podlega kontroli wojewódzkiego sądu administracyjnego, a mianowicie, czy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego, czy skargę wniósł uprawniony podmiot oraz czy spełnia ona wymogi formalne i została wniesiona w terminie.

Zgodnie z art. 58 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd administracyjny nie może odrzucić skargi z tego powodu, że sprawa nie należy do właściwości sądów administracyjnych, jeżeli w tej sprawie sąd powszechny uznał się za niewłaściwy.

Strona 1/4