Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r., na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Ś. na postanowienie Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oraz uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia odrzucić skargę
Postanowieniem z dnia [...] r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego stwierdził niedopuszczalność odwołania A. Ś.(skarżącego) oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania od postanowienia tego organu z dnia [...]r. odmawiającego wznowienia postępowania zakończonego decyzją z dnia [...]r. w przedmiocie ustania ubezpieczenia społecznego rolników.
Postanowienie organu z dnia [...]r. stwierdzające niedopuszczalność odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania zawierało pouczenie, że na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy złożona w ciągu 30 dni od dnia doręczenia postanowienia (k. 162 akt administracyjnych). Postanowienie zostało skarżącemu doręczone w dniu 25 października 2013r. (k. 163 akt administracyjnych).
W dniu 29 listopada 2013r. strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga A. Ś. nie mieści się w kognicji sądu administracyjnego.
Właściwość sądu administracyjnego określona jest w art. 3 § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.
z 2012r. , poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. Przepis ten wskazuje, jakie akty i czynności organów administracji publicznej podlegają kontroli sądu administracyjnego. Nadto, zgodnie z regulacją art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy, sąd administracyjny jest właściwy w sprawach skarg na bezczynność organu jedynie w przypadkach określonych w pkt 1-4a wspomnianego przepisu.
W sprawach emerytur i rent, w tym również emerytur z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, przewidziano drogę postępowania przed sądem powszechnym stosownie do art. 4778 w zw. z art. 476 § 2 i § 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964r. Nr 43, poz. 296 ze zm.) dalej k.p.c. Oznacza to, że wyłączona została droga sądowoadministracyjna, albowiem nie jest dopuszczalna dwutorowość postępowań sądowych, tj. przed sądem powszechnym i sądem administracyjnym.
Przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 50 poz. 291 ze zm.) w art. 44 ust. 2 wyraźnie przewidują możliwość ponownego ustalenia prawa do świadczeń z ubezpieczenia lub ich wysokości, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedstawione nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. Jeżeli w sprawie orzekał Sąd, to możliwe jest również wznowienie postępowania sądowego na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
Z akt sprawy wynika, że postanowienie Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...]r. dotyczy stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia (nazwanego przez organ odwołaniem) oraz uchybienia terminu do wniesienia zażalenia (k. 162 akt administracyjnych), a rozstrzygnięcie to zapadło w związku z wydaniem przez organ rentowy postanowienia z dnia [...]r. odmawiającego wznowienia postępowania (k. 159 akt administracyjnych) zakończonego decyzją znak [...] z dnia [...]r. w przedmiocie ustania ubezpieczenia społecznego rolników (k. 126 akt administracyjnych).