Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: SNSA Joanna Runge-Lissowska Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska NSA Ewa Dzbeńska (spr.) Protokolant: Inga Szcześniak po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2002r. Nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania postanawia odrzucić skargę
I SA 1821/02
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] marca 2000r.po rozpoznaniu wniosku M. M. odmówiło wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławcze w W. z dnia [...] lutego 1999r. stwierdzającą nieważność decyzji Prezydium Rady Narodowej w W. z dnia [...] września 1951r. w sprawie odmowy przyznania byłym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej w W. przy ul. [...]. W wyniku mylnego pouczenia M. M. wniósł skargę na tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Po odrzuceniu skargi przez sąd Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] stycznia 2002r. przywróciło termin do złożenia wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego decyzją z dnia [...] marca 2000r. Uchyliło tę decyzję w całości i wznowiło postępowanie na podstawie art. 147 kpa w zw. z art. 145 § 1 pkt.4 kpa.
W wyniku wznowienia postępowania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wydało decyzję w dniu [...] czerwca 2002r. znak [...] odmawiającą uchylenia decyzji własnej z dnia [...] lutego 1999r. stwierdzającej nieważności wspomnianego wcześniej orzeczenia Prezydium Rady Narodowej z dnia [...] września 1951r.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgodnie z art. 146 § 2 kpa nie uchyla się decyzji w przypadku , jeśli w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej. W decyzji zamieszczono pouczenie o przysługującej skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Na powyższą decyzję wniósł zgodnie z pouczeniem skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego M. M.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r r. Przepisy wprowadzające Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. Nr 153 poz.1271 ustawa z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym / utraciła moc z dniem 1 stycznia 2004r. Stosownie do treści art. 97 cytowanej ustawy sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone , podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002.
Na wstępie należy zauważyć, że zaskarżona decyzja została wydana w postępowaniu wznowieniowym w pierwszej instancji. Zgodnie z art. 127 § 3 kpa od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Dopiero po wykorzystaniu tego środka służy skarga do sądu administracyjnego.
Przepis art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi /Dz. U. Nr153 poz. 1270/ stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków odwoławczych , jeśli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przy czym przez wyczerpanie środków odwoławczych należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek odwoławczy przewidziany w ustawie.
Z powyższych względów skarga jest niedopuszczalna co prowadzi do jej odrzucenia na podstawie art. 58 §1 pkt.6 cytowanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.