Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2017 r., sygn. akt: II SA/Wa 56/17 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie z dnia [..] października 2016 r., nr [..] w przedmiocie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 27 marca 2017 r., sygn. akt: II SA/Wa 56/17 odmówił W.L. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie z dnia [..] października 2016 r., nr [..], wskazując w uzasadnieniu, że w złożonym wniosku skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu, a argumentacja wniosku odnosi się do innego postępowania toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, w którym stwierdzono nieważność orzeczenia Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie nr [..].
W zażaleniu na powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie skarżący podniósł, iż dopiero w dniu 22 listopada 2016 r. dowiedział się o stwierdzeniu nieważności poprzedniego orzeczenia (z dnia [..] lutego 2016 r., nr [..]), a uzasadnienie doręczono mu w dniu 16 grudnia 2016 r. - "był przekonany, że stwierdzenie nieważności będzie prowadziło do przeprowadzenia nowych badań lub wydania nowej decyzji i nie składał kolejnej skargi jako bezprzedmiotowej".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie jest, że skarżący wniósł skargę na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie z dnia [..] października 2016 r., nr [..], doręczoną mu w dniu 27 października 2016 r. w dniu 23 grudnia 2016 r., a zatem z uchybieniem terminu.
Stosownie do art. 86 § 1 i art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej p.p.s.a.), Sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis 2012, s. 270, uw. 5; M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda w: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, pod redakcją R. Hausera, M. Wierzbowskiego, C. H. Beck 2013, s. 444-446, nb 4; postanowienie NSA z 12.6.2008 r., II OZ 580/08, cbosa). Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się m.in.: stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe (powódź, pożar), czy nagłą chorobę strony lub jej pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (postanowienie NSA z 10.9.2010 r., II OZ 849/10, cbosa). Przywrócenie uchybionego terminu może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z 6 października 1998 r., II CKN 8/98, Lex nr 50679, należy wskazać, że przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej, należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub nie podjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.