Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 października 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 7/11 o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J.M. na czynność Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie zlikwidowania zjazdów postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 3 października 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek J.M., reprezentowanego przez radcę prawnego A.L., o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia tego Sądu z dnia 18 kwietnia 2011 r. odrzucającego skargę strony. W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Sąd wskazał, iż postanowienie z dnia 18 kwietnia 2011 r. doręczone zostało pełnomocnikowi skarżącego w dniu 13 maja 2011 r., zaś pismem z dnia 20 maja 2011 r. J.M. wniósł zażalenie na to postanowienie, oświadczając jednocześnie o wypowiedzeniu pełnomocnictwa działającemu w sprawie radcy prawnemu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie strony postanowieniem z dnia 3 czerwca 2011 r., doręczonym skarżącemu w dniu 21 czerwca 2011 r.
Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z dnia 1 września 2011 r., sygn. akt I OZ 611/11, oddalił zażalenie na postanowienie Sądu I instancji z dnia 3 czerwca 2011 r.
Pismem z dnia 28 czerwca 2011 r. J.M., reprezentowany przez radcę prawnego J.P., wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 3 czerwca 2011 r. oraz wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 18 kwietnia 2011 r. W uzasadnieniu wniosku skarżący podkreślił, iż nie został pouczony o trybie i sposobie zaskarżenia postanowienia odrzucającego jego skargę, pouczenie takie nie znajdowało się bowiem w aktach sprawy, które przekazał stronie jej poprzedni pełnomocnik. O przysługującej skardze kasacyjnej skarżący dowiedział się dopiero w dniu 21 czerwca 2011 r., kiedy doręczono mu odpis postanowienia z dnia 3 czerwca 2011 r. W tym też dniu ustała - zdaniem strony - przyczyna uchybienia terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podniósł, iż w jego ocenie skarżący nie wykazał, że uchybił terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej bez własnej winy, co mogłoby stanowić przesłankę przywrócenia terminu w myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a. Sąd podkreślił, iż w chwili doręczania odpisu postanowienia z dnia 18 kwietnia 2011 r. J.M. reprezentowany był przez profesjonalnego pełnomocnika, dlatego też nie udzielono pouczenia o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej. Wypowiedzenie pełnomocnictwa skuteczne było - w stosunku do Sądu - od dnia 24 maja 2011 r. Sąd podniósł też, iż skarżący miał czas na to, aby uzyskać od swojego pełnomocnika informację o przysługujących mu środkach zaskarżenia i sposobie ich wniesienia. Ewentualny brak staranności pełnomocnika w prowadzeniu sprawy nie może być traktowany jako okoliczność wyłączająca winę strony w uchybieniu. Okolicznością taką nie jest także nieznajomość prawa.
Zażalenie na postanowienie z dnia 3 października 2011 r. wniósł J.M., reprezentowany przez radcę prawnego, domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia i zarzucając Sądowi naruszenie art. 86 § 1 ustawy P.p.s.a. W uzasadnieniu żalący się podkreślił, iż dopiero w dniu 21 czerwca 2011 r. dowiedział się o przysługującym mu prawie do wniesienia skargi kasacyjnej i sposobie wystąpienia z tym środkiem zaskarżenia. Skarżący podniósł nadto, iż Sąd - wobec poinformowania go o wypowiedzeniu pełnomocnictwa - wiedział o fakcie doręczenia stronie odpisu postanowienia z dnia 18 kwietnia 2011 r. bez pouczenia o sposobie i terminie zaskarżenia tego orzeczenia. Okoliczność ta pozbawiła skarżącego możliwości obrony swych praw.