Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 29 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2020 r. sygn. akt II SAB/Wa 656/19 odrzucające skargę M. P. na bezczynność Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku z 2 czerwca 2019 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 28 lutego 2020 r. sygn. akt II SAB/Wa 656/19, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a.", odrzucił skargę M. P. na bezczynność Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku z 2 czerwca 2019 r. o udostępnienie informacji publicznej.
W uzasadnieniu wskazano, że skarżący nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braku formalnego wniesionej drogą elektroniczną skargi poprzez jej podpisanie kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.
Zażalenie złożył M. P. Zarzucił naruszenie art. 57 § 1 w zw. z art. 46 § 2a p.p.s.a. poprzez uznanie, że skarga nie została podpisana za pomocą kwalifikowanego podpisu elektronicznego oraz art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez odrzucenie skargi, gdy nie zachodziły ku temu podstawy. Wniósł o uchylenie postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu podniesiono, że organ sprzecznie z przepisami p.p.s.a. przekazał do Sądu nie dokument elektroniczny, lecz jedynie wydruk tego dokumentu, za co strona skarżąca nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji. Wskazano, że WSA w Warszawie powinien wystąpić do organu o przekazanie dokumentu w formie elektronicznej, czego nie uczynił, lecz jedynie przyjął na podstawie wydruku, że dokument nie został podpisany.
Ponadto wnoszący zażalenie podkreślił, że pismem z 25 listopada 2019 r. złożył ponownie podpisaną skargę do WSA w Warszawie. Zaznaczył, że na Urzędowym Poświadczeniu Przedłożenia tego pisma widnieje wprawdzie data 26 listopada 2019 r., jednak pismo zostało złożone 25 listopada 2019 r. o godzinie 23:23 czasu GTM (UTC + 0), która to strefa czasowa obowiązuje w Wielkiej Brytanii. W ocenie wnoszącego zażalenie został potraktowany w sposób dyskryminujący z uwagi na to, że zamieszkuje w innym państwie członkowskim UE, w którym obowiązuje inna strefa czasowa niż w Polsce. Przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji, że braki zostały uzupełnione z uchybieniem terminu stwarza nierówne warunki między państwami członkowskimi i tym samym stwarza bardziej uprzywilejowane warunki osobom zamieszkującym na terytorium RP, gdyż osoby te mają możliwość złożenia pisma procesowego po godzinie 23:00 czasu urzędowego, tym samym posiadają 1h więcej na dokonanie czynności, a osoby zamieszkujące na terytorium UK są traktowane w sposób dyskryminujący, gdyż mają 1h mniej czasu w porównaniu do osób zamieszkujących na terytorium RP. W związku z powyższym wnoszący zażalenie zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o wystąpienie z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości UE i potwierdzenie, czy nieakceptowanie przez polskie sądy administracyjne dokumentów nadanych w innej strefie czasowej niż strefa, w której znajduje się Polska, nie stoi w sprzeczności z zasadą równości i niedyskryminacji.