Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 30 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. B. - G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 2031/06 o odmowie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. B. - G. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił J. B. - G. przywrócenia terminu do wniesienia wpisu od skargi kasacyjnej. Sąd stwierdził, iż skarżąca wniosek swój uzasadniła tym, iż pełnomocnik działający w sprawie błędnie dokonał wpłaty wpisu w znakach opłaty sądowej zamiast gotówką lub przelewem na rachunek bankowy, w związku z czym strona ograniczyła udzielone pełnomocnictwo jedynie do sporządzenia skargi kasacyjnej, cofając jednocześnie upoważnienie do reprezentowania strony w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Sąd I instancji uznał, iż okoliczności wskazane przez skarżącą nie mogą stanowić przesłanki dla przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia wpisu, nie wskazują one bowiem na brak winy strony w uchybieniu. Sąd - powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sadu Administracyjnego - podkreślił, iż strona ponosi wszelkie skutki niewłaściwych działań ustanowionego przez nią pełnomocnika. Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził także, iż późniejsze cofnięcie pełnomocnictwa nie może skutkować uznaniem, iż skarga kasacyjna wniesiona była osobiście przez stronę, bowiem taka czynność skutkuje wobec Sądu dopiero z momentem zawiadomienia go o tym fakcie.
Zażalenie na to postanowienie wniosła J. B. - G., domagając się jego uchylenia i przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego. W uzasadnieniu skarżąca podniosła, iż w związku z niewłaściwym działaniem ustanowionego przez nią pełnomocnika, który nieprawidłowo uiścił wpis sądowy, ograniczyła ona udzielone mu pełnomocnictwo, domagając się jednocześnie od Sądu uznania skargi kasacyjnej za wniesioną osobiście przez stronę po przywróceniu terminu do uiszczenia wpisu. Skarżąca podkreśliła, iż nie ponosi winy za działania pełnomocnika, zaś odmowa przywrócenia terminu stanowi ograniczenie konstytucyjnego prawa do sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
Art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) stanowi, iż strona wnosząca o przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu winna wykazać brak swojej winy w uchybieniu. W przedmiotowej sprawie J. B. - G. swój wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej uzasadniła tym, iż ustanowiony przez nią pełnomocnik niewłaściwie uiścił ten wpis w znakach opłaty sądowej, co spowodowało odrzucenie skargi kasacyjnej. Zdaniem skarżącej nie ponosi ona winy za działania pełnomocnika. Stanowisko to nie znajduje uzasadnienia. Jak podkreślił to Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzecznictwie sądów administracyjnych została ugruntowana zasada, iż strona ponosi wszelkie skutki działań ustanowionego przez siebie pełnomocnika, także negatywne skutki uchybień lub czynności wadliwie dokonanych, takich jak niewłaściwie uiszczony wpis, co miało miejsce w niniejszym postępowaniu. Radca prawny działający w imieniu skarżącej dokonał bowiem wpłaty wpisu w znakach opłaty sądowej, a więc niezgodnie z art. 219 § 2 powołanej ustawy, co spowodowało odrzucenie skargi kasacyjnej zgodnie z art. 221 tejże ustawy. Przytoczone przez Sąd I instancji stanowisko podziela w pełni Sąd odwoławczy orzekający w sprawie.
Ponadto podkreślenia wymaga fakt, iż cofnięcie lub ograniczenie pełnomocnictwa nie może spowodować uznania skargi kasacyjnej za wniesioną osobiście przez stronę, bowiem czynności tej dokonał uprawniony do tego pełnomocnik, zaś cofnięcie tego uprawnienia skuteczne jest dopiero z chwilą poinformowania o tym Sądu, co podniesione było również przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Mając na uwadze powyższe Sąd, uznając zaskarżone orzeczenie za w pełni odpowiadające prawu, orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.