Zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia w sprawie wywłaszczenia nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 21 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L.Z., G.S., S.S., L.S., J.D., K.S., L.S., B.G. i H.O. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2011 r. sygnatura akt I SAB/Wa 275/11 o wezwaniu skarżących do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi L.Z., G.S., S.S., L.S., J.D., K.S., L.S., B.G. i H.O. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia w sprawie wywłaszczenia nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 31.08.2011 r., sygn. akt II SA/Po 748/11, Przewodniczący Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał L.Z., G.S., S.S., L.S., J.D., K.S., L.S., B.G. i H.O., reprezentowanych przez tę ostatnią, do uiszczenia solidarnie wpisu od skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury. Wysokość wpisu określona została na 100 zł w oparciu o § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

Zażalenie na to zarządzenie wnieśli wskazani wyżej skarżący, podnosząc iż według nich sprawy z zakresu skarg na bezczynność organów administracji zwolnione są od kosztów sądowych.

Rozpoznając zażalenie na zaskarżone zarządzenie Naczelny Sąd Administracyjny zważył, iż nie ma ono usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.", strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Oznacza to, że strony obligowane są do ponoszenia kosztów sądowych stosownie do swojego udziału w postępowaniu, o ile przepisy nie zwalniają ich z tego obowiązku. Przepisem takim jest art. 239 wskazanej ustawy, który stanowi, iż nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych:

1) strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach:

a) z zakresu pomocy i opieki społecznej,

b) dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej,

c) dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych,

d) ze stosunków pracy i stosunków służbowych,

e) z zakresu ubezpieczeń społecznych,

f) z zakresu powszechnego obowiązku obrony;

2) prokurator i Rzecznik Praw Obywatelskich i Rzecznik Praw Dziecka;

3) kurator strony wyznaczony przez sąd orzekający lub przez sąd opiekuńczy dla danej sprawy;

4) strona, której przyznane zostało prawo do pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym (prawo pomocy), w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa.

Przepis wymieniający sprawy, w których nie uiszcza się wpisu obowiązuje od dnia wejścia w życie ustawy P.p.s.a., natomiast jego zmiana, która dokonała się od dnia 11.04.2011 r., polegała jedynie na tym, że wpisu nie uiszcza się także w zakresie przewlekłości postępowań, ale tylko w sprawach wymienionych powyżej.

W niniejszej sprawie skarżący nie korzystali ze zwolnienia od kosztów z uwagi na przedmiot sprawy, nie mieścił się on bowiem we wskazanym powyżej katalogu. Nie zostało im także przyznane prawo pomocy w przedmiotowym zakresie. Nie istniały więc żadne przesłanki dla uznania, iż winni być oni zwolnieni od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

Tym samym przyjąć trzeba, iż wniesione przez strony zażalenie jest bezzasadne, szczególnie w świetle art. 220 § 1 P.p.s.a. Przepis ten stanowi, iż Sąd nie podejmie żadnych czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od doręczenia wezwania.

Wysokość należnego wpisu ustalana jest w oparciu o przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. § 2 ust. 1 pkt 6 tego rozporządzenia, który stał się podstawą wyznaczenia należnej w przedmiotowej sprawie kwoty wpisu, stanowi, iż wpis stały w sprawach skarg dotyczących skarg na bezczynność organów administracji publicznej wynosi 100 zł. Przedmiotem skargi w przedmiotowej sprawie jest bezczynność Ministra Infrastruktury, Prawidłowo zatem skarżący wezwani zostali do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 100 zł.

W tej sytuacji uznać należy, iż zaskarżone zarządzenie wydano zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 wskazanej ustawy.

Strona 1/1