Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 26 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 134/12 odrzucające wniosek A. S. o przywrócenie terminu do złożenia skargi na pismo Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] stycznia 2002 r., znak [...] postanawia: oddalić zażalenie.
A. S. w dniu 27 grudnia 2011 r. (data stempla pocztowego) złożył skargę na pismo Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] stycznia 2002 r. znak [...], wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 czerwca 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 134/12, odrzucił wniosek o przywrócenie terminu stwierdzając, że został złożony z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Sąd wskazał, że wprawdzie na podstawie akt sprawy nie można ustalić zarówno daty doręczenia A. S. zaskarżonego pisma, jak i daty ustania przyczyny uchybienia terminu do wniesienia skargi, to jednak nie może budzić wątpliwości, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony po upływie terminu określonego w art. 87 powołanej ustawy.
Sąd wskazał, że skarga złożona w dniu 27 grudnia 2011 r. jest już kolejną skargą A. S. wniesioną na pismo Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] stycznia 2002 r. znak [...] bowiem już pismem z dnia 14 września 2010 r., sprecyzowanym pismem z dnia 17 lutego 2011 r., A. S. wniósł skargę na to samo pismo (skarga ta została zarejestrowana pod sygn. VII SA/Wa 1933/10).
Zdaniem Sądu, skoro zatem w dniu 14 września 2010 r. A. S. złożył skargę na pismo Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] stycznia 2002 r. znak [...], to niezależnie od tego, co było przyczyną uchybienia terminu (a w złożonym wniosku skarżący takiej przyczyny nie wskazał) stwierdzić trzeba, że najpóźniej w tej dacie (w dniu 14 września 2010 r.) ustała przeszkoda, która w ocenie skarżącego uniemożliwiała złożenie skargi w terminie. W ocenie Sadu przyjmując nawet taką najbardziej korzystną dla skarżącego datę ustania przyczyny uchybienia terminu stwierdzić trzeba, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi złożony w dniu 27 grudnia 2011 r. jest spóźniony.
Sąd pierwszej instancji zauważył ponadto, że już składając wcześniejszą skargę na wskazane pismo A. S. wnosił o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Postanowieniem z dnia 10 października 2011 r. sygn. VII SA/Wa 1933/10 wniosek ten został odrzucony. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 7 grudnia 2011 r. sygn. I OZ 991/11 oddalił zażalenie na to postanowienie. W dniu 4 stycznia 2012 r. skarga na wskazane pismo została odrzucona z uwagi na uchybienie terminu do jej wniesienia.
Na postanowienie z dnia 15 czerwca 2012 r. w imieniu skarżącego zażalenie złożył jego pełnomocnik z urzędu podnosząc, że nie można domniemywać, iż strona uchybiła terminowi w sytuacji, gdy nie można z całą pewnością ustalić, że strona tego terminu nie zachowała. Powołując się na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I OZ 728/09 wskazano, że w takiej sytuacji wniosek o przywrócenie terminu powinien zostać rozpoznany merytorycznie.