Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 62/17 o odrzuceniu zażalenia J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 grudnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 62/17, o utrzymaniu w mocy postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 62/17 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi J. L. na pismo Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia pisma bez rozpoznania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 62/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu sprzeciwu J. L., utrzymał w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 27 października 2017 r., odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 62/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie J. L. w sprawie z jego skargi na pismo Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2016 r. w przedmiocie pozostawienia pisma bez rozpoznania. Sąd pierwszej instancji wskazał, że stosownie do art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369, ze zm.) - dalej ppsa, skarżącemu nie przysługuje prawo wniesienia środka odwoławczego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 grudnia 2017 r., utrzymujące w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia [...] października 2017 r. Tym samym przedmiotowe zażalenie należało odrzucić jako niedopuszczalne.
Postanowienie z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 62/17, stało się przedmiotem zażalenia J. L., w którym skarżący stwierdził, że nie zgadza się z rozstrzygnięciem Sądu pierwszej instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 260 § 1 i § 2 ppsa stanowi, że rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień referendarza sądowego w przedmiocie prawa pomocy, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Zgodnie natomiast z art. 260 § 2 zd. 2 ppsa rozpoznając sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego w zakresie prawa pomocy sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu. W wyniku tego droga sądowa zostaje wyczerpana. Oznacza to, że na postanowienie sądu wydane po rozpoznaniu sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego nie przysługuje zażalenie. Jego wniesienie jest więc niedopuszczalne, dlatego podlega ono odrzuceniu.
Prawidłowo zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał zażalenie wniesione przez J. L. na postanowienie z dnia 27 grudnia 2017 r. za niedopuszczalne, co obligowało Sąd do jego odrzucenia postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2018 r.
Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia na postanowienie z dnia 12 kwietnia 2018 r. o odrzuceniu zażalenia i dlatego na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ppsa orzekł, jak w sentencji.