Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Lu 125/16 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych postanawia: oddalić zażalenie.
E. M. w dniu 23 stycznia 2016 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych. Wraz ze skargą złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tego pisma, przy czym w żaden sposób tego wniosku nie uzasadniła.
Oddalając ww. wniosek, Sąd Wojewódzki - powołując się na treść art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." - wskazywał, że skoro skarżąca nie uprawdopodobniła w żaden sposób braku winy w uchybieniu terminu do dokonania ww. czynności, brak było podstaw do jego uwzględnienia.
E. M., w zażaleniu złożonym na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie zakwestionowała jego prawidłowość, wskazując, że powodem uchybienia terminu do dokonania ww. czynności był jej ogólny zły stan zdrowia psychicznego, który utrzymuje się od śmierci męża skarżącej, która nastąpiła w maju 2012 r. Skarżąca zaznaczyła, iż od dłuższego czasu leczy się z zaburzeń depresyjnych i jest pod stałą opieką lekarza rodzinnego.
Odpowiedź na zażalenie nie została wniesiona.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Natomiast zgodnie z art. 87 p.p.s.a. warunkami przywrócenia uchybionego terminu są: złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia, uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu, równoczesne ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie, czyli niespełnienie chociażby jednej z nich powoduje, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony. W sytuacji zatem, gdy skarżąca, składając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, nie wskazała żadnej przyczyny usprawiedliwiającej jego uchybienie, nie mógł on zostać uwzględniony. Sąd I instancji zasadnie zatem oddalił złożony przez nią wniosek w tym przedmiocie.
Podniesienie z kolei przez skarżącą okoliczności mających uzasadniać wydanie odmiennego orzeczenia dopiero we wniesionym zażaleniu, w kontekście wykonywanej przez Naczelny Sąd Administracyjny funkcji kontrolnej orzeczeń sądów wojewódzkich, nie mogło wpłynąć na treść wydanego przez ten Sąd orzeczenia.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718), orzekł jak w sentencji postanowienia.